Taraflar (rahin-mürtehin) rehine veya rehinenin miktarında ihtilâfa düşerler de rehine teberru (bağış) ise, yemini ile birlikte rahin tasdik edilir. Rehineyi satmayı şart koştukları hususta ihtilâfa <, düşerlerse her ikisi de yemin eder ve akid fesholur. i Mürtehin, iki kişinin kölelerini yüz liraya karşılık rehineyi bıraktıklarını iddia eder de bunlardan biri mürtehini doğrularsa, kölesinin elli liraya karşılık rehine olduğu kabul edilir; diğeri ise, yemin eder ve sözü kabul edilir. Mürtehini doğrulayan kişi diğeri aleyhine şahitlik ederse şahitliği geçerlidir.

Rehineyi teslim almakta ihtilâf ederler de rehine, rahinin veya mürtehinin elinde bulunuyorsa ve rahin: "Rehineyi gasp ettim." derse yemini ile birlikte sözü doğrulanır. Keza rahin, rehineyi icare gibi başka bir gaye ile teslim ettiğini iddia ederse, en sahih kavle göre yemini ile birlikte sözü doğrulanır.

Mürtehin rehineyi teslim aldığını ikrar eder de: "Gerçek kararımı vermemiştim." derse, rahin ona yemin verdirir. Zayıf kavle göre mürtehin kararını hatırlamak üzere örneğin: "Biz akdi gerçekleştirmeden önce yazılan senedi gördüm." gibi bir yorumda bulunursa, rahin ona yemin verdirir.

Taraflardan biri rehinenin cinayet işlediğini iddia eder de diğeri bunu inkar ederse, inkar eden yemini ile birlikte doğrulanır. Rahin, rehinenin tesliminden önce cinayet işlediğini söyler de mürtehin bunu inkar ederse, en zahir kavle göre mürtehin yemin eder ve sözü kabul edilir. Mürtehin yemin ederce, en sahih kavle göre rahin, üzerine cinayet işlenen kişiye karşı borçlu olur. Fakat rahin, rehinenin kıymeti ile cinayet ersinden en az olanına göre borçlu olur. Mürtehin yemin etmekten çekinirse, yemin etme hakkı direk olarak kendisine karşı cinayet işlenen kişiye geçer, rahine geçmez.

Kendisine karşı cinayet işlenen kişi yemin ederse, rehine cinayet sebebi ile satılır ve bedeli kendisine verilir. Mürtehin rehinenin satılması için izin verir de rehine satıldıktan sonra verdiği izinden cayar ve: "Henüz rehine satılmadan izinden caymıştım." der, rahin ise: "Rehine satıldıktan sonra caydı." derse, en sahih kavle göre mürtehinin sözü doğrulanır.

Bir kimsenin iki bin lira borcu olur da bin liraya karşılık rehine bırakır ve bin lirayı ödedikten sonra: "Rehineyi ödediğim bin lira için bırakmıştım" derse, yemini ile birlikte doğrulanır. Şayet hiçbir şeye niyet etmeden bin lirayı öderse, dilediği rehine yerine sayar. Zayıf kavle göre ise, rehineyi eşit şekilde her ikisine bölüştürür.

5. Borcun Terekeden Ödenmesi

E. İFLAS

F HACR (KISITLILIK)

G. SULH

H. MÜŞTEREK KULLANILAN YERLERDE İZDİHAM YARATMAK

I. HAVALE

J. DAMAN (TEKEFFÜL) AKDİ

K. ŞİRKET (ORTAKLIK)

L. VEKALET

M. İKRAR (İTİRAF)

N. ÂRIYE (İĞRETİ)

O. GASP

P. ŞÜF'A (ÖNCELİK HAKKI)

R. KIRAD - MUDAREBE (SERMAYE EMEK ORTAKLIĞI)

S. MÜSÂKÂT (AĞAÇLARIN BAKIMI VE SULAMA İŞİ)

T. İCARE (KİRAYA VERME)