SÜNEN EBU DAVUD

Bablar    Konular    Numaralar  

CENAİZ BAHSİ

<< 3234 >>

بَاب فِي زِيَارَةِ الْقُبُورِ

75-77. Kabir Ziyareti

 

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ الْأَنْبَارِيُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ كَيَسَانَ عَنْ أَبِي حَازِمٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ أَتَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَبْرَ أُمِّهِ فَبَكَى وَأَبْكَى مَنْ حَوْلَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اسْتَأْذَنْتُ رَبِّي تَعَالَى عَلَى أَنْ أَسْتَغْفِرَ لَهَا فَلَمْ يُؤْذَنْ لِي فَاسْتَأْذَنْتُ أَنْ أَزُورَ قَبْرَهَا فَأَذِنَ لِي فَزُورُوا الْقُبُورَ فَإِنَّهَا تُذَكِّرُ بِالْمَوْتِ

 

Ebû Hureyre'den demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.) (ziyaret için) annesinin mezarına geldi de ağladı ve etrafındakileri de ağlattı. Sonra (şöyle) buyurdu: "Onun için af dilemek üzere yüce Rabbimden izin istedim de bana izin vermedi. Bunun üzerine kabrini ziyaret etmem için izin istedim. (Bu sefer) bana izin verdi. Kabirleri (siz de) ziyaret ediniz. Çünkü bu (ziyaret) ölümü hatırlatır."

 

 

İzah:

Müslim, cenâiz; Ebû Dâvud, edeb; Nesaî, cenâiz; İbn Mâce, cenâiz; Ahmed b. Hanbel 11-441.

 

Hz. Nebiin annesi, Amine binti Vehb b. Abdi Menaf b. Zühre, Nebi (s.a.v.) altıyaşında iken Mekke ile Medi­ne arasındaki Ebva denilen yerde vefat etmiştir. Oğlu Muhammed (s.a.v.)'i da­yıları olan Adiy b. en-Neccar oğullarını ziyaret için Mekke'den Medine'ye getirmişti. Dönüşte sözü geçen yerde vefat etti.

 

Ahmed Davudoğlu Müslim şerhinde bu hadis’in izahında Nebi s.a.v.’in ebeveyninin mu’min olduğunu öne süren üç görüşü öne sürmüş ve savunmuştur. Şöyle der:

 

Nebi s.a.v.’in ebeveynini Mu'min olduklarını beyân hususunda üç görüş vardır:

 

1. Görüşe göre: İbrahim ve İsmail (Aleyhisselâm) dinine mensupturlar.

 

2.  görüşe göre: Fetret devrinin muvahhitlerindendirler. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimizin Nûr-u Nübüvvetini nakleden bütün ejdadı muvahhit ve ehl-i necattandırlar,

 

3.  Görüşe göre: Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimizin ebeveyni, onun duası hürmetine bir mucize olmak üzere dirilmiş ve îmân etmişlerdir: Bu hususta Hz. Âişe (Radiyallahü anha)'dan hadîs rivayet edilmiştir. Binâenaleyh ebeveyn-i saadetin küfürlerine kaail olmak ve pek büyük bir cesaret ve kabahattir.

 

Bu takdirde Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e annesine duâ ve istiğfarda bulunmasına niçin izin verilmediğini Allah Teâlâ bilir.  Buhâri'de bu bâbta hadîs yoktur.

 

Karşı görüşler için 4718 nolu hadis’in izahını mutlaka okuyun. O hadis için buraya tıklayabilirsiniz