DEVAM: 25- Nur
suresinden tefsir edilen ayetler.
حدثنا هناد
حدثنا عبدة بن
سليمان عن عبد
الملك بن أبي
سليمان عن
سعيد بن جبير
قال سئلت عن المتلاعنين
في إمارة مصعب
بن الزبير
أيفرق بينهما
فما دريت ما
أقول فقمت
مكاني إلى
منزل عبد الله
بن عمر فاستأذنت
عليه فقيل لي
إنه قائل فسمع
كلامي فقال لي
بن جبير أدخل
ما جاء بك إلا
حاجة قال فدخلت
فإذا هو مفترش
بردعة رحل له
فقلت يا أبا عبد
الرحمن
المتلاعنان
أيفرق بينهما
فقال سبحان
الله نعم إن
أول من سأل عن
ذلك فلان بن
فلان أتى
النبي صلى
الله عليه
وسلم فقال يا
رسول الله
أرأيت لو أن
أحدنا رأى
امرأته على فاحشة
كيف يصنع إن
تكلم تكلم
بأمر عظيم وإن
سكت سكت على
أمر عظيم قال
فسكت النبي
صلى الله عليه
وسلم فلم يجبه
فلما كان بعد
ذلك أتى النبي
صلى الله عليه
وسلم فقال إن
الذي سألتك
عنه قد ابتليت
به فأنزل الله
هذه الآيات في
سورة النور {
والذين يرمون
أزواجهم ولم
يكن لهم شهداء
إلا أنفسهم } حتى ختم
الآيات قال
فدعا الرجل
فتلاهن عليه
ووعظه وذكره
وأخبره أن
عذاب الدنيا
أهون من عذاب
الآخرة فقال لا
والذي بعثك
بالحق ما كذبت
عليها ثم ثنى
بالمرأة
ووعظها
وذكرها
وأخبرها أن
عذاب الدنيا أهون
من عذاب
الآخرة فقالت
لا والذي بعثك
بالحق ما صدق
فبدأ بالرجل
فشهد أربع
شهادات بالله
إنه لمن
الصادقين
والخامسة أن
لعنة الله عليه
إن كان من
الكاذبين ثم
ثنى بالمرأة
فشهدت أربع
شهادات بالله
إنه لمن
الكاذبين
والخامسة أن
غضب الله
عليها إن كان
من الصادقين
ثم فرق بينهما
وفي الباب عن
سهيل بن سعيد
قال وهذا حديث
حسن صحيح
Saîd b. Cübeyr
(r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Mus’ab b. Zübeyr’in Irak valiliği
döneminde lian yapan karı koca hakkında bunlar birbirinden ayrılması gerekir mi
diye bana soruldu. Ben de ne cevap vereceğimi bilemedim. Bulunduğum yerden
Mekke’deki Abdullah b. Ömer’in evine gitmek üzere yola çıktım. Mekke’ye
vardığımda onun yanına girmek için izin istedim. Bana öğle istirahatı (kaylule)
yapmaktadır denildi. Benim sesimi duyunca içeriden kendisi şöyle seslendi:
Cübeyr’in oğlu gir,
mutlaka seni buraya kadar önemli bir iş getirmiştir. Ben de girdim hayvanın
palanından bir yatak yapıp yattığı gözüme ilişti ve hemen Ey Ebû Abdurrahman!
Lian yapan karı koca birbirinden ayrılır mı? dedim. Abdullah:
“Sübhanallah, evet
ayrılır” dedi. Bu konuyu ilk önce soran kişi falan oğlu falandır. Nebi
(s.a.v)’e gelerek;
Ey Allah’ın Rasûlü!
dedi. Birimiz karısını zina eder durumda görürse ne yapmasını emredersiniz?
Konuşsa büyük bir meseleyi ifşa etmiş sussa büyük bir meseleyi geçiştirmiş
olacaktır. Nebi (s.a.v), sustu ve kendisine cevap vermedi. O kişi o günden
sonra tekrar Rasûlullah (s.a.v.)’e geldi ve gerçek şu ki size sorduğum duruma
kendim düşmüş bulunmaktayım. Bunun üzerine Allah Nur sûresi 6. 7. 8. 9.
ayetleri indirdi:
“6) Kendi eşlerini
zina ile suçlayan, fakat kendilerinden başka şâhidleri olmayan kimselere
gelince, bu suçlamayı yapanların her biri doğru söylediklerine dair, dört defa
Allah’ı şâhid tutsunlar. 7) Ve beşincisinde de, bu suçlamayı yapan kişi, eğer
yalancılardansa, Allah’ın lanetine razı olduğunu ifade etsin. 8) Ve suçlanan
kadına gelince, onun kocasının yalan söylediğine dair, Allah’ı dört defa şâhid
tutması, bu suça verilecek cezayı ondan giderir. 9) Ve beşincisinde, kocası
doğruyu söylüyorsa, Allah’ın gazabına razı olduğunu ifade etmesidir.”
Sonra Rasûlullah
(s.a.v.), O adamı çağırdı ona bu ayetleri okudu va’z, nasihat ederek
hatırlatmalarda bulundu ve dünya azabının ahiret azabından daha hafif olduğunu
haber verdi. Adam: Seni hak ile gönderen Allah’a yemin ederim ki bu karım
hakkında yalan söylemedim.
Sonra ikinci olarak
kadını çağırdı ona da va’z ve hatırlatmalarda bulundu dünya azabının ahiret
azabından çok daha hafif olduğunu bildirdi. Kadın da dedi ki: Hayır seni hak
ile gönderen Allah’a yemin olsun ki kocam doğru söylemedi. Bunun üzerine
Rasûlullah (s.a.v.) önce erkekten başladıve erkek kendisinin doğru söylediğine
dair Allah’a dört sefer yemin etti, beşincisinde ise eğer yalancılardan ise
Allah’ın lanetinin kendi üzerine olmasını diledi. Sonra Rasûlullah (s.a.v.),
kadına döndü kadın kocasının gerçekten yalancı olduğuna dair Allah’a dört defa
yemin etti. Beşincisinde şayet kocası doğrulardan ise Allah’ın gazabının
kendisi üzerine olmasını diledi. Sonra Rasûlullah (s.a.v.), onları birbirinden
ayırdı.
Diğer tahric: Buhârî,
Tefsir-ül Kur’ân; Müslim, Lian
Bu konuda Süheyl ibn
Saîd’den de hadis rivâyet edilmiştir. Bu hadis hasen sahihtir.