DEVAM: 8- Araf
suresinden tefsir edilen ayetler.
حدثنا عبد بن
حميد حدثنا
أبو نعيم حثنا
هشام بن سعد
عن زيد بن
أسلم عن أبي
صالح عن أبي
هريرة قال قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم لما خلق
الله آدم مسح
ظهره فسقط من
ظهره كل نسمة
هو خالقها من
ذريته إلى يوم
القيامة وجعل
بين عيني كل
إنسان منهم
وبيصا من نور
ثم عرضهم على
آدم فقال أي رب
من هؤلاء قال
هؤلاء ذريتك
فرأى رجلا
منهم فأعجبه
وبيص ما بين
عينيه فقال أي
رب من هذا فقال
هذا رجل من
آخر الأمم من
ذريتك يقال له
داود فقال رب
كم جعلت عمره
قال ستين سنة
قال أي رب زده
من عمري
أربعين سنة
فلما قضي عمر
آدم جاءه ملك
الموت فقال أو
لم يبق من
عمري أربعون
سنة قال أو لم
تعطها ابنك
داود قال فجحد
آدم فجحدت
ذريته ونسي
آدم فنسيت
ذريته وخطئ آدم
فخطئت ذريته
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح وقد روي
من غير وجه عن
أبي هريرة عن
النبي صلى
الله عليه
وسلم
Ebu Hureyre (r.a.)’den
rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.), şöyle buyurdu: “Allah, Adem’i yarattığında
onun sırtını sıvazladı ve kıyamete kadar yaratacağı her canlı ondan küçük
parçalar halinde bir kenara döküldü bunlardan her insanın iki gözü arasında bir
parıltı yarattı sonra onları Adem’e sundu.”
Bunun üzerine Adem dedi
ki: “Ey Rabbim! Bunlar kimdir?” Allah: “Bunlar senin zürriyetindendir” buyurdu.
İçlerinden bir adam gördü ve onun gözleri arasındaki nurun parıltısı hoşuna
gitti ve: “Ey Rabbim bu kimdir?” dedi. Allah: “Bu senin zürriyetinden gelen son
ümmetlerden bir kişidir ki adı Dâvûd’tur.” Adem: “Rabbim onun ömrü ne kadardır”
dedi. Allah: “Altmış sene” buyurdu. Adem: “Benim ömrümden ona kırk yıl ilave
et” dedi.
Adem’in ömrü dolunca
ölüm meleği kendisine geldi. Adem: “Daha kırk yıllık ömrüm yok mudur?” dedi.
Ölüm meleği: “Bu kırk yılı oğullarından Dâvûd’a vermedin mi?” diye karşılık
verdi.
Rasûlullah (s.a.v.)
şöyle devam etti: “Adem bu durumu inkar etti, zürriyeti de inkar etmektedir.
Adem’e unutturuldu bu yüzden zürriyeti de unutmaktadır. Adem yanıldı zürriyeti
de yanılmaktadır.”
Tirmizî rivâyet
etmiştir.
Tirmizî: Bu hadis hasen
sahihtir. Ebû Hüreyre’den değişik şekillerde de rivâyet edilmiştir.