|
İBNÜ’L-ESİR |
4. CİLT |
HİCRETİN
YÜZ YİRMİNCİ YILI OLAYLARI (M. 737-733)
ESED
BİN ABDULLAH'IN ÖLÜMÜ
Bu
yılın rebiyülevvel ayında Esed bin Abdullah Belli şehrinde ölmüştür. Ölüm sebebi
karmnda ortaya çıkan ‘‘dübeyle’‘ hastalığıdır. Hastalığa yakalanmış, bir müddet
sonra iyileşmiş se de daha sonra ölmüştür. Yerine Ca'fer bin Hanzala el-Behraru
getirilmiş, Ca'fer dört ay bu görevde kalmış, ondan sonra da recep ayında Nasr
bin Seyyar aynı göreve tayin edilmiştir.
Hedt
Dihkanı Horasan, Esed'in yakın dostu idi. Mihrican günü hediyeler ve kimsenin
getirmediği orijinal şeylerle Esed'in yanına gelmişti. Hediyelerin değeri bir
milyon dirhemdi. Esed'e: "Biz Acemler dört yüz sene bilim, akıl ve vakar
sayesinde dünyayı yedik. Aramızda üç sınıf insan vardır:
Biri
meymlinu'n-naldbe (uğurlu ve kutlu kişiler)dir. Bunlar nereye yönelirlerse,
Allah kapıları bunlara açar. İkincisi evde mürüvvetini tamamlamış kişidir. Eğer
kişi bu şekilde olursa selam verir, merhaba der. Üçüncüsü de gönlü geniş, eli
açık kimsedir. Eğer bir kişi böyle olursa öne geçirilir ve öncülük yapar. Allah
bu kişilerin vasıftarını sende de yaratmıştır. Senden daha kethüda (güvenilir)
birini tanımıyoruz. Sen aziz, ev halkım, yakın arkadaşlarını ve kölelerini
derleyip toparlamış güçlü birisin. Onların içinde küçük veya büyüğe düşmanlık
edecek kimse yoktur. Sonra çöllerde yapılabilmiş en güzel eyvanları sen bina
ettin. Senin kutlu ve uğurlu biri olduğunun delili; yüz bin kişilik ordusu ve
Haris bin Süreye gibi bir yardımcısı olmasına rağmen Hakan'ı hezimete uğratmış
olman, adamlarını katletmen ve mallarını ele geçirmendir. Gönlünün geniş,
elinin açık olmasına gelince; biz sana iki maldan hangisinin daha sevimli
geldiğini bilmiyoruz; eline geçen mal mı, yoksa elinden çıkan mal mı? Bilakis
sen elinden mal çıkınca daha mutlu oluyorsun." dedi. Esed buna güldü ve:
"Sen dihkanlarımızın en hayırlısısın." diyerek gelen hediyeleri
arkadaşları arasında taksim etti.
Esed
ölünce İbn İrs Abdi O'nun için bir mersiye yazdı: ‘‘Birisi Esed'in öldüğü
haberini duyurdu, itaat edilen bu melik için kalpler hüzünle doldu.
Rabbinin
hükmüne karşı koyulmaz.
Ey
göz! Göz yaşlarını cömertçe aralıksız dök, Esed'in aramızdan ayrılışı seni
üzmedi mi?’‘
Esed
öldüğü zaman Ebu Şakir, Mesleme bin Hişam bin Abdülmelik Halid Kasri'ye şöyle
yazdı: ‘‘Kulları Esed'den kurtaran Rab Halid'den de kurtarsın. Babasına
gelince, o da nesebi karışık, kötü birisiydi,
Zina,
salib (haç), içki ve domuzu helal sayıyor ve sapıklığı doğru yol gibi
görüyordu.
Annesinin
istek ve arzusu da fuhuş yapan kötü cariyelerin arzusundan farksız idi.
Peygamberi
inkar ediyor, kahince haç ve vaftize iman ediyordu.’‘
Halid
bu mektubu okuyunca: "Ey Allah'ın kulları! Hiç kardeşinin ölümünden dolayı
adamın böyle taziye edildiğini gördünüz mü?" dedi.
Halid
ile Ebu Şakir'in araları açıktı. Hişam hilafet için oğlunu aday göstermiş ve
Kümeyt şöyle demiştir: ‘‘Velid'den sonra hilafetin temelleri İbn Ümm Hakim'e
(yani Ebu Şakir'e) raddir.
Halid
bu şiiri işitince: "Künyesi ‘‘Şakir’‘ olan bütün halifeleri inkar
ediyorum." demiştir. Ebu Şilir de Halid'in bu sözlerini duyunca O'na kin
beslemeğe başlamıştır.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
HORASAN'DA
ABBASOĞULLARI'NIN TARAFTARLARI
BU YILIN OLAYLARI
HORASAN'DA
ABBASOĞULLARI'NIN TARAFTARLARI
HALİD BİN ABDULLAH
KASRİ'NİN AZLEDİLMESİ VE YUSUF BİN ÖMER SEKAFİ'NİN VALİLİĞİ
NASR BİN SEYYAR'IN
HORASAN'A VALİ OLMASI