23 - باب
الْقَضَاءِ
فِي
أُمَّهَاتِ
الأَوْلاَدِ
23. Ümmü Veled Olan
Kadınlar
قَالَ
يَحْيَى :
قَالَ مَالِكٌ
: عَنِ ابْنِ
شِهَابٍ،
عَنْ سَالِمِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ، عَنْ
أَبِيهِ : أَنَّ
عُمَرَ بْنَ
الْخَطَّابِ
قَالَ : مَا بَالُ
رِجَالٍ
يَطَؤُونَ
وَلاَئِدَهُمْ،
ثُمَّ
يَعْزِلُوهُنَّ،
لاَ
تَأْتِينِي
وَلِيدَةٌ،
يَعْتَرِفُ
سَيِّدُهَا
أَنْ قَدْ أَلَمَّ
بِهَا،
إِلاَّ
أَلْحَقْتُ
بِهِ
وَلَدَهَا،
فَاعْزِلُوا
بَعْدُ أَوِ
اتْرُكُوا.
Ömer b. Hattab
(r.a.) der ki:
Ne oluyor şu
cariyesi olan efendilere de önce cariyeleriyle temasta bulunuyor, sonra çocuk yapmak
istemiyorlar. Efendinin birleştiğini kabul ettiği bir cariyenin bana başvurması
halinde, çocuğunu efendisi üzerine kaydederim. Bunu göz önüne alarak ister
azledin, ister çocuk yapın.