42 - باب مَا
جَاءَ فِي
إِفْلاَسِ
الْغَرِيمِ
42. Borçlunun İflas
Etmesi
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنِ ابْنِ
شِهَابٍ،
عَنْ أبِي
بَكْرِ بْنِ
عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
الْحَارِثِ
بْنِ هِشَامٍ،
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ r قَالَ : «
أَيُّمَا
رَجُلٍ بَاعَ
مَتَاعاً فَأَفْلَسَ
الَّذِي
ابْتَاعَهُ
مِنْهُ،
وَلَمْ
يَقْبِضِ الَّذِي
بَاعَهُ مِنْ
ثَمَنِهِ
شَيْئاً، فَوَجَدَهُ
بِعَيْنِهِ،
فَهُوَ
أَحَقُّ بِهِ،
وَإِنْ مَاتَ
الَّذِي
ابْتَاعَهُ،
فَصَاحِبُ
الْمَتَاعِ
فِيهِ
أُسْوَةُ
الْغُرَمَاءِ
»(
Ebu Bekr b.
Abdurrahman b. Haris b. Hişam'dan: Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle
buyurdu:
«Herhangi bir kimse
bir mal satar, o malı satın alan kimse iflas eder ve malı satan onun bedelinden
hiç bir şey almamış olur da o malı aynen bulursa alabilir. Eğer malı satın alan
kimse Ölürse burada mal sahibi diğer alacaklılar gibidir.»