6 - باب
مَا لاَ
تَجِبُ فِيهِ
الْكَفَّارَةُ
مِنَ
الأَيْمَانِ
6. Kefareti Gerektirmeyen
Yeminler
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ نَافِعٍ،
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ، أَنَّهُ
كَانَ
يَقُولُ :
مَنْ قَالَ :
وَاللَّهِ،
ثُمَّ قَالَ :
إِنْ شَاءَ
اللَّهُ،
ثُمَّ لَمْ
يَفْعَلِ
الَّذِي
حَلَفَ
عَلَيْهِ، لَمْ
يَحْنَثْ.
Abdullah b.
Ömer'den: Kim vallahi diye yemin eder de hemen peşinden inşallah derse ve bu yeminini
de yerine getirmezse yeminini bozmuş olmaz.
قَالَ
مَالِكٌ :
أَحْسَنُ مَا
سَمِعْتُ فِي
الثُّنْيَا،
أَنَّهَا لِصَاحِبِهَا
مَا لَمْ
يَقْطَعْ
كَلاَمَهُ، وَمَا
كَانَ مِنْ
ذَلِكَ
نَسَقاً
يَتْبَعُ بَعْضُهُ
بَعْضاً،
قَبْلَ أَنْ
يَسْكُتَ، فَإِذَا
سَكَتَ
وَقَطَعَ
كَلاَمَهُ،
فَلاَ
ثُنْيَا لَهُ(
İmam Malik'ten:
Sözünü bitirmeden, inşaallah demesi gerekir. Duyduğumun en güzeli budur. Çünkü
vallahi ve inşaallah sözleri birbiri peşinden, susmadan söylenmiştir. Şayet bu iki
kelime arasında kesip sussaydı istisna gerçekleşmezdi.
قَالَ
يَحْيَى :
وَقَالَ مَالِكٌ
فِي
الرَّجُلِ
يَقُولُ :
كَفَرَ بِاللَّهِ،
أَوْ
أَشْرَكَ
بِاللَّهِ،
ثُمَّ يَحْنَثُ
: إِنَّهُ
لَيْسَ
عَلَيْهِ
كَفَّارَةٌ،
وَلَيْسَ
بِكَافِرٍ
وَلاَ
مُشْرِكٍ حَتَّى
يَكُونَ
قَلْبُهُ
مُضْمِراً
عَلَى الشِّرْكِ
وَالْكُفْرِ،
وَلْيَسْتَغْفِرِ
اللَّهَ،
وَلاَ يَعُدْ
إِلَى شَيْءٍ
مِنْ ذَلِكَ،
وَبِئْسَ مَا
صَنَعَ.
"Allahı
inkar etmiş olayım!" veya "Allah'a şirk koşmuş olayım" diyerek
yemin eden, sonra da yeminini bozan biri hakkında imam Malik der ki: «Ona
kefaret gerekmez, o bu sözüyle ne kafiro-lur, ne de müşrik. Ancak eğer şirk ve
küfür kalbine yerleşmişse durum değişir. Allah'tan af dilesin, böyle bir şey
bir daha kendisinden zuhur etmesin, çok fena bir şey yapmış olur.