DEVAM:
19. Temettü Haccı
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ يَحْيَى بْنِ
سَعِيدٍ،
أَنَّهُ
سَمِعَ
سَعِيدَ بْنَ
الْمُسَيَّبِ
يَقُولُ :
مَنِ
اعْتَمَرَ فِي
شَوَّالٍ،
أَوْ ذِي
الْقَعْدَةِ،
أَوْ فِي ذِى
الْحِجَّةِ،
ثُمَّ
أَقَامَ
بِمَكَّةَ
حَتَّى
يُدْرِكَهُ
الْحَجُّ،
فَهُوَ
مُتَمَتِّعٌ
إِنْ حَجَّ
وَمَا
اسْتَيْسَرَ
مِنَ الْهَدْي،
فَمَنْ لَمْ
يَجِدْ
فَصِيَامُ
ثَلاَثَةِ
أَيَّامٍ فِي
الْحَجِّ
وَسَبْعَةٍ
إِذَا
رَجَعَ.
Saîd b.
Müseyyeb'den: Her kim Şevval, Zilkade veya Zilhicce aylarından birinde umre
yapar da hac zamanına kadar Mekke'de ikamet eder ve haccını ifa ederse, o kimse
temettu haccı yapmış olur. Kolayına gelen bir kurban keser, kurban bulamazsa üç
gün hacda, yedi gün de dönünce oruç tutar,