DEVAM:
8. Alacakların Zekatı
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ أَيُّوبَ
بْنِ أبِي
تَمِيمَةَ
السَّخْتِيَانِيِّ،
أَنَّ عُمَرَ
بْنَ عَبْدِ
الْعَزِيزِ
كَتَبَ فِي
مَالٍ،
قَبَضَهُ
بَعْضُ
الْوُلاَةِ
ظُلْماً،
يَأْمُرُ
بِرَدِّهِ إِلَى
أَهْلِهِ،
وَيُؤْخَذُ
مِنْهُ(446)
زَكَاتُهُ
لِمَا مَضَى
مِنَ
السِّنِينَ،
ثُمَّ
عَقَّبَ
بَعْدَ
ذَلِكَ
بِكِتَابٍ،
أَنْ لاَ
يُؤْخَذُ
مِنْهُ
إِلاَّ
زَكَاةٌ وَاحِدَةٌ،
فَإِنَّهُ
كَانَ
ضِمَاراً(447).
Eyyup b. Ebi
Temime es-Sahtiyanî'den: Ömer b. Abdülaziz, valilerinden birinin halktan zorla zekat
alması üzerine ona aldığını sahiplerine geri vermesini, malların geçmiş
senelerdeki zekatlarının da alınmasını yazmıştı. Daha sonra ikinci bir fermanla
onlardan sadece son senenin zekatının alınmasını istedi. Çünkü geçmiş senelere
ait mallarına tamamen sahip değillerdi.