DEVAM: 6. Uyuya
Kalıp Namazı Kaçırmanın Hükmü
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ زَيْدِ بْنِ
أَسْلَمَ
أَنَّهُ
قَالَ :
عَرَّسَ
رَسُولُ
اللَّهِ r
لَيْلَةً
بِطَرِيقِ
مَكَّةَ، وَوَكَّلَ
بِلاَلاً
أَنْ
يُوقِظَهُمْ
لِلصَّلاَةِ،
فَرَقَدَ
بِلاَلٌ
وَرَقَدُوا،
حَتَّى
اسْتَيْقَظُوا
وَقَدْ
طَلَعَتْ
عَلَيْهِمُ
الشَّمْسُ،
فَاسْتَيْقَظَ
الْقَوْمُ
وَقَدْ
فَزِعُوا،
فَأَمَرَهُمْ
رَسُولُ
اللَّهِ r أَنْ
يَرْكَبُوا
حَتَّى
يَخْرُجُوا
مِنْ ذَلِكَ
الْوَادِي
وَقَالَ : «
إِنَّ هَذَا
وَادٍ بِهِ
شَيْطَانٌ ».
فَرَكِبُوا
حَتَّى
خَرَجُوا
مِنْ ذَلِكَ
الْوَادِي،
ثُمَّ
أَمَرَهُمْ
رَسُولُ
اللَّهِ r أَنْ
يَنْزِلُوا
وَأَنْ
يَتَوَضَّؤُوا،
وَأَمَرَ
بِلاَلاً
أَنْ
يُنَادِيَ
بِالصَّلاَةِ،
أَوْ
يُقِيمَ،
فَصَلَّى
رَسُولُ اللَّهِ
r
بِالنَّاسِ،
ثُمَّ
انْصَرَفَ
إِلَيْهِمْ وَقَدْ
رَأَى مِنْ
فَزَعِهِمْ،
فَقَالَ : « يَا
أَيُّهَا
النَّاسُ
إِنَّ
اللَّهَ
قَبَضَ أَرْوَاحَنَا،
وَلَوْ شَاءَ
لَرَدَّهَا إِلَيْنَا
فِي حِينٍ
غَيْرِ
هَذَا،
فَإِذَا رَقَدَ
أَحَدُكُمْ
عَنِ
الصَّلاَةِ
أَوْ نَسِيَهَا،
ثُمَّ فَزِعَ
إِلَيْهَا،
فَلْيُصَلِّهَا
كَمَا كَانَ
يُصَلِّيهَا
فِي وَقْتِهَا
». ثُمَّ
الْتَفَتَ
رَسُولُ اللَّهِ
r
إِلَى أَبِي
بَكْرٍ
فَقَالَ : «
إِنَّ الشَّيْطَانَ
أَتَى
بِلاَلاً
وَهُوَ
قَائِمٌ يُصَلِّي،
فَأَضْجَعَهُ،
فَلَمْ
يَزَلْ يُهَدِّئُهُ
كَمَا
يُهَدَّأُ
الصَّبِيُّ
حَتَّى نَامَ
». ثُمَّ دَعَا
رَسُولُ
اللَّهِ r
بِلاَلاً،
فَأَخْبَرَ
بِلاَلٌ
رَسُولَ اللَّهِ
r
مِثْلَ
الَّذِي
أَخْبَرَ
رَسُولُ
اللَّهِ r أَبَا
بَكْرٍ،
فَقَالَ
أَبُو بَكْرٍ
: أَشْهَدُ
أَنَّكَ
رَسُولُ
اللَّهِ
Zeyd b. Eslem
rivayet eder: Resulullah bir gece Mekke yolunda konakladı. Kendilerini namaza
kaldırması için de Bilal'i vazifelendirdi ve uyudu. Ashab da uyudu. (Bir süre
sonra) Bilal da uyudu. Ancak güneş doğunca uyanabildiler. Uyanıp telaşa düşünce
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem hemen bineklerine binmelerini, o vadiden
çıkmalarını emretti, ve:
«Bu vadide şeytan
vardır» buyurdu. (Develerine ve atlarına) bindiler. Vadiyi geçtikten sonra,
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem inmelerini ve abdest almalarını emretti.
Bilal'e de ezan okumasını veya kamet getirmesini söyledi. Resulullah namazı
kıldırdı, cemaate döndü. Korku ve heyecanlarını görünce onlara:
«Ey insanlar!
Şüphesiz ruhumuzu Allah aldı (Bizi Allah uyuttu). Dileseydi ruhumuzu bize başka
bir zamanda iade ederdi. Bizi daha erken uyandırırdı. Sizden kim uyuya-kalır,
yahut unutur da namazı kılanı azsa uyanınca, namazını vaktinde kıldığı gibi
kılsın» dedikten sonra, Ebu Bekr'e dönerek: «Bilal namaz kılıyordu, şeytan
geldi onu yatırdı, ninni ile uyutulan çocuk gibi onu uyuttu.» dedi. Daha sonra
Hz. Nebi Bilal'i çağırdı. Bilal, Resulullah'ın (daha önceden) Ebu Bekr'e haber
verdiği şeylerin aynısını kendisine anlatınca, Ebu Bekr
«Gerçekten senin
Allah'ın Resulü olduğuna şahadet ederim» dedi.
Bu Hadis Sadece
Muvatta da var.
Bütün Muvatta
ravîlerinin ittifakiyle hadis mürseldir.