DEVAM: 111-112. Asabiyyet
(Kavmiyetçilik) Hakkında Gelen Hadisler
حَدَّثَنَا
ابْنُ
السَّرْحِ
حَدَّثَنَا ابْنُ
وَهْبٍ عَنْ
سَعِيدِ بْنِ
أَبِي أَيُّوبَ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
الْمَكِّيِّ
يَعْنِي
ابْنَ أَبِي
لَبِيبَةَ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
أَبِي
سُلَيْمَانَ
عَنْ
جُبَيْرِ
بْنِ
مُطْعِمٍ
أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ لَيْسَ
مِنَّا مَنْ
دَعَا إِلَى
عَصَبِيَّةٍ
وَلَيْسَ
مِنَّا مَنْ
قَاتَلَ عَلَى
عَصَبِيَّةٍ
وَلَيْسَ
مِنَّا مَنْ
مَاتَ عَلَى
عَصَبِيَّةٍ
Cübeyr b. Mut'imden
(rivayet edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: (Halkı) asabiyyet (soy-sop) davasına çağıran
bizden değildir. Asabiyyet (soy-sop) davası uğrunda savaşan bizden değildir.
Asabiyyet (soy-sop) davası uğruna ölen bizden değildir.
İzah:
Müslim, imare; Nesaî
tahrim; İbn Mace, fiten; Ahmed b. Hanbel, II, 306, 488.
Asabiyyet kelimesinin
ifade ettiği manalar mevzumuzu teşkil eden babın giriş kısmında
geçmişti.Mevzumuzu teşkil eden bu hadiste geçen bu "asabiyyet" kelimesi
bazı hadis kitaplarında "asabe" olarak rivayet edilmiştir.
Bilindiği gibi
"asabe" baba taraından olan akrabadır. Sinirlerin bütün vücudu
kaplaması gibi bir kimsenin asabesi de onu her taraftan kuşattıkları için
kendilerine bu isim verilmiştir. Sırf asabe namına harbetmek, kızmak ve
propaganda yapmak, hakka ve dine yardım değil, bilakis heva ve hevese göre
harekettir. Bu da cahiliyyeî devri adetlerinden biridir, binaenaleyh böyle bir
harpte öldürülen de şehit değil asi olur.