بَاب
فِي
الرَّجُلِ
يَقُولُ
لِابْنِ
غَيْرِهِ يَا
بُنَيَّ
65. Bir Kimsenin Başka
Birinin Oğlunu "Oğlum' Diye Çağırmasının Hükmü
حَدَّثَنَا
عَمْرُو بْنُ
عَوْنٍ قَالَ
أَخْبَرَنَا
ح و
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ
مَحْبُوبٍ
قَالُوا
حَدَّثَنَا أَبُو
عَوَانَةَ
عَنْ أَبِي
عُثْمَانَ
وَسَمَّاهُ
ابْنُ
مَحْبُوبٍ
الْجَعْدَ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ لَهُ
يَا بُنَيَّ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
سَمِعْتُ
يَحْيَى بْنَ
مَعِينٍ
يُثْنِي
عَلَى
مُحَمَّدِ بْنِ
مَحْبُوبٍ
وَيَقُولُ
كَثِيرُ
الْحَدِيثِ
Enes İbn Mâlik'den
(rivayet edildiğine göre) Nebi (s.a.v.) Ona: Ey Oğulcuğum, diye hitap edermiş.
Ebu Davud der ki: "Ben Yahya İbn Maîrii, Ibn Mahbûb çok hadis rivayet
eden bindir" diye överken işittim.
İzah:
Müslim, adab; Tirmizî
edeb
Bu hadis-i şerif, bir
kimsenin başka birisinin oğluna “çocuğum oğlum, yavrum..." gibi şefkat
ifade den kelimelerle hitap etmesinin caiz olduğunu ifade etmektedir. Çünkü
çocuğa karşı yöneltilen bu hitap "Ey sevgili yavrucağız, sen benim yanımda
kendi çocuğum gibi kıymetli ve sevgilisin. Gerçekten de seni kendi çocuğum gibi
seviyorum, sana karşı sevgi ve şefkat hisleriyle doluyum" gibi manalar
taşıdığından bu hitabta; "Çocukları babalarına nisbet ederek
çağırın..."[Ahzab 5] emrine muhalefet etme söz konusu değildir.
Nitekim İbn Kesir de bu
hitabın sözü geçen âyet-i kerimeye aykırı düşmediğini ifade ettiği gibi söz
konusu âyet-i kerimeyi tefsir ederken mevzumuzu teşkil eden hadisi de
zikretmiştir.