DEVAM: 55. Salıngaca
Binmenin Hükmü
حَدَّثَنَا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ سَعِيدٍ
حَدَّثَنَا
أَبُو
أُسَامَةَ
مِثْلَهُ
قَالَ عَلَى
خَيْرِ
طَائِرٍ
فَسَلَّمَتْنِي
إِلَيْهِنَّ
فَغَسَلْنَ
رَأْسِي
وَأَصْلَحْنَنِي
فَلَمْ يَرُعْنِي
إِلَّا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
ضُحًى
فَأَسْلَمْنَنِي
إِلَيْهِ
(Bir önceki 4933.
hadisin) bir benzerini de Hz. Ebu Üsame rivayet etti. (Hz. Ebû Üsmâme'nin
rivayetine göre) Hz. Aişe şöyle demiş: (Annem beni bir odaya aldı. Bir de ne
göreyim; ensardan bir takım kadınların huzurundayım) bana "Çok hayırlı
olsun" (dediler, annem) beni onlara teslim etti. Başımı yıkadılar, beni
süslediler. Rasûlullah (s.a.v.) kuşluk zamanı çıkageldi. Beni kendisine teslim
ettiler.
İzah: 4933 te.idi.