DEVAM: 36. Bir
Müslümanın Gıybetinin Yapılmasına Engel Olmak
حَدَّثَنَا
إِسْحَقُ
بْنُ
الصَّبَّاحِ
حَدَّثَنَا
ابْنُ أَبِي
مَرْيَمَ
أَخْبَرَنَا
اللَّيْثُ
قَالَ
حَدَّثَنِي
يَحْيَى بْنُ
سُلَيْمٍ
أَنَّهُ
سَمِعَ
إِسْمَعِيلَ
بْنَ بَشِيرٍ يَقُولُ
سَمِعْتُ
جَابِرَ بْنَ
عَبْدِ اللَّهِ
وَأَبَا
طَلْحَةَ
بْنَ سَهْلٍ
الْأَنْصَارِيَّ
يَقُولَانِ
قَالَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ مَا
مِنْ امْرِئٍ
يَخْذُلُ
امْرَأً
مُسْلِمًا
فِي مَوْضِعٍ
تُنْتَهَكُ
فِيهِ
حُرْمَتُهُ
وَيُنْتَقَصُ
فِيهِ مِنْ
عِرْضِهِ
إِلَّا
خَذَلَهُ
اللَّهُ فِي
مَوْطِنٍ
يُحِبُّ
فِيهِ
نُصْرَتَهُ وَمَا
مِنْ امْرِئٍ
يَنْصُرُ
مُسْلِمًا فِي
مَوْضِعٍ
يُنْتَقَصُ
فِيهِ مِنْ
عِرْضِهِ
وَيُنْتَهَكُ
فِيهِ مِنْ
حُرْمَتِهِ
إِلَّا
نَصَرَهُ
اللَّهُ فِي
مَوْطِنٍ
يُحِبُّ
نُصْرَتَهُ
قَالَ
يَحْيَى
وَحَدَّثَنِيهِ
عُبَيْدُ اللَّهِ
بْنُ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ وَعُقْبَةُ
بْنُ
شَدَّادٍ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
يَحْيَى بْنُ
سُلَيْمٍ هَذَا
هُوَ ابْنُ
زَيْدٍ
مَوْلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَإِسْمَعِيلُ
بْنُ بَشِيرٍ
مَوْلَى بَنِي
مَغَالَةَ
وَقَدْ قِيلَ
عُتْبَةُ بْنُ
شَدَّادٍ
مَوْضِعَ
عُقْبَةَ
Câbir b. Abdullah ile
Ebu Talha b. Sehl el-Ensarî Rasûlullah (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu rivayet
etmişlerdir: "Her kim bir müslümanı saygınlığının kaybolması, şerefinin
elden gitmesi söz konusu olan bir yerde yardımsız bırakırsa, Allah da onu
kendisine yardım edilmesini çok arzu ettiği br yerde yalnız bırakır.
Kim de bir müslümana
şerefinin elden gitmesi ve saygınlığının yitirilmesi söz konusu olan bir yerde
yardım ederse, Allah da ona kendisine yardım edilmesini çok arzu ettiği bir
yerde yardım eder."
(Bu hadisin
ravilerinden) Yahya: Bunu (bu hadisi) bana Ubeydullah b. Abdullah b. Ömer'le
Ukbe b. Şeddad nakletti, şeklinde rivayet etti.
Ebu Dâvud der ki:
(Hadisin senedinde geçen) şu Yahya h. Suleym, Nebi (s.a.v.)'in azatlı kölesi
Zeyd'in oğludur, ismail b. Beştr ise Me-gale oğullarının azatlı kalesidir. Bazı
yerlerde Ukbe îbn Şeddad (ismi) Utbe (b. Şeddad) diye rivayet edilmiştir.
İzah:
Bir müslümanı yardıma
en fazla muhtaç olduğu bir zamanda yardımsız bırakarak şerefinin kırılmasına
sebep olan kimselere ait olan Allahu teala'nm bir tehdidi ile bir müslümana
yardım etmek suretiyle onun şerefinin kırılmasını önlemiş olan kimseye yardıma
en fazla muhtaç olduğu bir yerde "yardım edeceğine dair bir vaadini
ihtiva eden bu hadis-i şerifin, "bir ceza ki (işledikleri amellere)
uygundur" [Nebe 26] ve "Kim bir kötü iş yaparsa, onunla
cezalanır..."[Nisa 123] âyet-i kerimelerinden iktibas edilmiş olduğu
söylenebilir.
Hadis-i şerifteki bu tehdid
ile va'd hem dünya işleri, hem de âhiret işleri için geçerlidir.