بَاب
فِي نَقْلِ
الْحَدِيثِ
32. Laf Taşımak
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
يَحْيَى بْنُ
آدَمَ حَدَّثَنَا
ابْنُ أَبِي
ذِئْبٍ عَنْ
عَبْدِ الرَّحْمَنِ
بْنِ عَطَاءٍ
عَنْ عَبْدِ
الْمَلِكِ
بْنِ جَابِرِ
بْنِ عَتِيكٍ
عَنْ جَابِرِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِذَا
حَدَّثَ الرَّجُلُ
بِالْحَدِيثِ
ثُمَّ
الْتَفَتَ فَهِيَ
أَمَانَةٌ
âbir b. Abdullah
(r.a.)'den (rivayet edildiğine göre) Rasûllullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"Bir adam bir söz söyler de sonra (o sözün, orada bulunmayanlar tarafından
işitmesini istemezmiş gibi) sağına soluna bakımrsa; o söz emânettir."
Tahric edenler: Tirmizî
birr; Ahmed b. Hanbel, III, 324, 352, 380, 394.