SÜNEN EBU DAVUD

Bablar    Konular    Numaralar  

HUDUD BAHSİ

<< 4352 >>

DEVAM: 1. Dinden Çıkan Kişi (Mürted) Hakkındaki Hüküm

 

حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ عَوْنٍ أَخْبَرَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُرَّةَ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَحِلُّ دَمُ رَجُلٍ مُسْلِمٍ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ الثَّيِّبُ الزَّانِي وَالنَّفْسُ بِالنَّفْسِ وَالتَّارِكُ لِدِينِهِ الْمُفَارِقُ لِلْجَمَاعَةِ

 

Abdullah (b. Mes'ud) (r.a) şöyle demiştir: Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Allah'tan başka ilah olmadığına, benim Allah'ın Rasûlü olduğuma şehadet eden müslünıan bir kişinin kanı ancak üç şeyden birisi ile helal olur; Zina eden Seyyib, cana karşı can ve dinini terkedip cemaatten ayrılan."

 

 

İzah:

Buhari,diyât; Müslim, kasâme; Tirmizi, diyât; hudûd; Nesai, tahrimu'd-dem; İbn Mace. hudûd; Darimi, hudûd, siyer; Ahmed b. Hanbel I, 282, 428.

 

Bu hadisteki "Üç şeyden biri" cümlesi İbn Mace'nin rivayetinde "üç kişiden birisi..." şeklinde varid ol­muştur. Buhari ve Müslim'in rivayetleri ise aynen buradaki gibidir.

 

Hadis-i şerifte ancak şu üç gruptan birisine giren bir müslümanın öldürülebileceği, bunların dışındakilerin kanlarının helal olmadığı bildirilmektedir.

 

1- Zina eden Seyyib: Seyyib sözlükte "dul" demektir. Bu hadiste sa­hih bir nikahla evlenip bir kerre bile olsa karı koca ilişkisi yaşamış olan erkek veya kadındır. Bu durumdaki erkeğe "muhsan" kadına muhsana" denir. Bu durumda olan bir erkek veya kadın ister evlilikleri devam etsin ister ayrılmış olsunlar veya taraflardan birisi ölmüş olsun zina ederse res­medilerek öldürülür. Recm cezasının uygulanması için zina eden kişinin o esnada evli bulunması şart değildir. Dul bile olsa recm uygulanır. Hiç evlenmemiş olan kadın ve erkeğe ise zina etmeleri halinde yüz sopa vu­rulur. 23. babda bu konu geniş bir şekilde gelecektir.

 

2- Cana karşı can: Bir başkasını amden (kasden) ve öldürücü bir alet­le öldüren kişi, maktulün yakınlarının kısas talebi durumunda öldürülür.

 

Hanefilere göre; hür bir müslüman, hür bir müslümana karşı kısas edildiği gibi zimmi (gayr-i müslim tebea) ya ve köleye karşı da kısasen öldürülür. Yani bir köleyi veya zimmiyi öldüren hür bir müslüman öldü­rülür. İmam malik, Şafii, Ahmed ve Leys'in de içinde bulunduğu Cumhu­ra göre ise, hür bir müslüman köleye veya zimmiye karşı öldürülmez. Bu hadisin mutlak oluşu Hanefilerin görüşüne delildir.

 

3- Dini terkedip cemaatten ayrılan kişi: Yani İslamdan çıkıp İslam toplumundan ayrılan mürted; hadisin üzerinde durduğumuz konu ile ilgi­si bu bölümüdür. İmam Nevevi bu hükmün, tüm mürtedlere şamil oldu­ğunu söyler.

 

Bazı alimler: "Cemaatten ayrılan" ifadesinden hareketle, hükmün bid'at ve isyanla cemaatten ayrılan herkese şamil olduğunu, Haricilerin (İslâmî ahkâm ile hükmeden İslâm Devleti yöneticilerine karşı başkaldıranların) da buna girdiğini söylerler.

 

Hadis-i şerif, müslümanlardan kanı helal olanları bu üç gruba hasret­miştir. Ancak alimler daha başka delillere de dayanarak bu sayıyı arttır­mışlardır. Mesela İmam Şafii'ye göre namaz kılmayan birisi tevbe etmez­se öldürülür. İmam-ı Azam'a göre ise öldürülmez. Şafii ulemasından Müzenî ve İmamü'l-Harameyn de İmam-ı Azam'in görüşündedirler. Ayrıca bazı alimlere göre sihirbaz, bazılarına göre alenen silah çekip saldıran ki­şi (sâil) de öldürülür. Hz. Nebi (s.a.v.)'e küfredenin öldürüleceği de ittifakla sabittir.

 

Bazı alimler bu sayılanlarla birlikte kanı helal olanları ona çıkarmak­tadırlar. Ancak bunları hadisin üçüncü fıkrası altında toplamak mümkün­dür.