DEVAM: 17. (İyiliği)
Emir Ve (Kötülükten) Nehy Etmek
حَدَّثَنَا
أَبُو
الرَّبِيعِ
سُلَيْمَانُ
بْنُ دَاوُدَ
الْعَتَكِيُّ
حَدَّثَنَا ابْنُ
الْمُبَارَكِ
عَنْ
عُتْبَةَ
بْنِ أَبِي
حَكِيمٍ
قَالَ
حَدَّثَنِي
عَمْرُو بْنُ جَارِيَةَ
اللَّخْمِيُّ
حَدَّثَنِي
أَبُو
أُمَيَّةَ الشَّعْبَانِيُّ
قَالَ
سَأَلْتُ
أَبَا ثَعْلَبَةَ
الْخُشَنِيَّ
فَقُلْتُ يَا
أَبَا
ثَعْلَبَةَ
كَيْفَ
تَقُولُ فِي
هَذِهِ الْآيَةِ
عَلَيْكُمْ
أَنْفُسَكُمْ
قَالَ أَمَا
وَاللَّهِ
لَقَدْ
سَأَلْتَ
عَنْهَا خَبِيرًا
سَأَلْتُ عَنْهَا
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَ بَلْ
ائْتَمِرُوا بِالْمَعْرُوفِ
وَتَنَاهَوْا
عَنْ الْمُنْكَرِ
حَتَّى إِذَا
رَأَيْتَ
شُحًّا مُطَاعًا
وَهَوًى
مُتَّبَعًا
وَدُنْيَا
مُؤْثَرَةً
وَإِعْجَابَ
كُلِّ ذِي
رَأْيٍ بِرَأْيِهِ
فَعَلَيْكَ
يَعْنِي
بِنَفْسِكَ
وَدَعْ
عَنْكَ
الْعَوَامَّ
فَإِنَّ مِنْ
وَرَائِكُمْ
أَيَّامَ الصَّبْرِ
الصَّبْرُ
فِيهِ مِثْلُ
قَبْضٍ عَلَى
الْجَمْرِ
لِلْعَامِلِ
فِيهِمْ
مِثْلُ
أَجْرِ
خَمْسِينَ
رَجُلًا
يَعْمَلُونَ
مِثْلَ
عَمَلِهِ
وَزَادَنِي
غَيْرُهُ
قَالَ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ
أَجْرُ
خَمْسِينَ
مِنْهُمْ
قَالَ أَجْرُ
خَمْسِينَ
مِنْكُمْ
Ebu Ümeyye eş-Şa'banî
şöyle demiştir; Ebu Sa'lebe el-Huşeni'ye: Ya Ebu Sa'lebe! Şu, "Siz
kendinize düşeni yapın." (Maide 105) ayeti hakkında ne dersiniz?"
dedim. Şu karşılığı verdi: Vallahi sen onu iyi bilen birisine sordun. Ben de
onu Rasûlullah (s.a.v.)'e sormuştum. Şu cevabı verdi: "Biribirinize
iyiliği tavsiye ediniz. Kötülükten men ediniz. Öyle ki itaat edilen bir
cimrilik, tabi olunan nefsi arzular (ahiret'e) tercih edilen dünya ve her görüş
sahibinin kendi görüşünü beğendiğini görürsen kendine düşeni yap. Halkı terket
şüphesiz sizin ardınızda sabır günleri var. O günde sabretmek avuçta kor tutmak
gibidir. O günlerde bir iyi amel işleyene, onun yaptığının benzerini yapan elli
kişinin sevabı vardır."
Bir başkası benim soruma
ilaveten: "Ya Rasûlullah elli kişinin ecri mi?! dedi. Rasûlullah (s.a.v.),
"Sizden elli kişinin ecri" buyurdu.
İzah:
Tirmizi, tefsir; İbn
Mâce, fiten
Tirmizi bu hadis için
"hasen ayet ve garib" demiştir.Hadisin vürûduna sebep, birçok ayet ve
hadiste va-rid olan emri bi'l-mafruf nehyi anil münker vazifesi ile; "Ey
inananlar, siz kendinize düşene bakınız. Hidayette olduğunuz zaman sapıtan kişi
size zarar vermiz." manasına gelen ayetin arasım tevfiktir. Çünkü bazı sahabiler
bu ayetin, emri bi'1-maruf ve nehyi ani'l-münkerin vücubu ile çelişkili
olduğunu zannediyorlardı. Zira ayetin zahiri, kişilerin başkalarını bırakıp
kendilerine düşeni yapmalarını emretmektedir. Bu ayette amaçlanan mananın
islam uleması tarafından nasıl anlaşıldığını 4338 numaralı hadisi izah ederken
aktarmıştık. Burada hadiste geçen bazı tabirleri açıklamak yetinmek istiyoruz:
İtaat edilen bir
cimrilik: Cimrilik diye terceme ettiğimiz kelimesi, cimrilik kelimesinin tam
karşılığı olan dan daha şiddetlidir, Türkçemizde bu mânayı
ifade edecek başka bir kelime olmadığı için cimrilik kelimesi ile terceme
ettik.
Buhl ve şuh kelimesi
arasında başka farklara da işaret edilmektedir. Bazıları buhl'un hırsla, şuh'hun
da hırsın dışında olan cimrilik olduğunu, bazıları da buhl'un özel, şuh'hun
genel olduğunu söylerler. Bir başka görüşe göre de buhl; maldaki cimrilik, şuh
ise mal ve iyilikte olan cimriliktir.
Cimriliğin itaat olunan
bir konumda olması da nefsin cimri eğilimlere itaat edip, bunu uygulama alanına
koymasıdır.
Tabî olunan nefsî
arzular: Nefse ait olup, tabi olunan arzular, İslama uymayan isteklerdir.
Ahirete tercih edilen
dünya: Dünya hayatında arzu edilen mal ve mevkidir.
Her görüş sahibinin kendi
görüşünü beğenmesi: Yani herkesin kitap ve sünnete, hak ve adalete bakmadan
kendi görüşünü beğenmesi, ashab ve tabiuııa uymayı terketmesidir. Bu durumda
olan kişi kendi görüşünü beğenir, başkasının dediğine kulak asmaz. Doğruyu
kabule yanaşmaz.
Sabır günleri: İleride
gelecek olan ve sabretmekten başka çarenin olmayacağı günlerdir, ya da maksat
sabrın övüleceği günlerdir. O günlerde öyle hadiseler olacak ki, onlara karşı
sabredebilmek, kor halindeki ateşi elde tutmak kadar güç olacaktır. Yahut da
sabreden kişi, elinde korlaşmış ateş tutanın çektiği zorluğu çekecektir.
Fahri kainat efendimiz
o günlerde iyi bir iş yapanın başka zamanlarda onun yaptığı amelin aynısını
yapanın alacağı ecrin elli katını alacağını söylemiştir.
Fethu'l-vedûd'da bu
hükmün genel olmadığı, o günlerde yapılması güç amellerle ilgili olduğu
söylenmiş ve buna "sizden biriniz Uhud dağı kadar altın tasadduk etse
onlardan (sahabilerden) birisinin bir müdd'üne ve yarısına erişemez,"
hadisi şahit tutulmuştur.
Şeyh İzzuddîn de bu
mânanın mutlak olmayıp iki kural üzerinde yapılandığını söyler. İzzüddin'in
işaret ettiği kaideler şunlardır:
1- Ameller verdikleri
faideye ve sonuca göre değer kazanırlar-,--
2- Ahir zamanda garip
olan İslâmın ilk günlerinde garip olan gibidir. Çünkü Rasûlullah (s.a.v.);
"İslam garib olarak başlamış, garib olarak dönecektir. Benim ümmetimden
garip olanlara ne mutlu."buyurmuştur.
Bu hadiste kastedilen
garip müslümanlar, içinde yaşadıkları zamanlar da yalnız kalanlardır. Durum
böyle olunca, İslâm'ın ilk günlerindeki in-fak efdaldir. Rasûlullah (s.a.v.)'ın
Halid b. Velid'e söylediği şu sözler bunu gösterir: "Eğer biriniz Uhud
dağı kadar altın tasadduk etse onlardan birisinin müdd'üne ve yansına
ulaşamaz." Buna sebep, o yardımın İslam fütuhatını gerçekleştirmeye ve
Allah'ın kelimesini yüceltmeye vesile olmasıdır. Kişinin bedenî olarak cihada
katılımı da böyledir. Sonrakiler bu konuda öncekilerin derecesine ulaşamazlar.
Çünkü öncekilerin sayıları, az yardımcıları sınırlı idi. Kötülükten nehyetmek
ise, sonraki müslümanlar için güçtür. Çünkü o zamanda iyiye yardımcı az,
münker ise çoktur. Bu yüzden Fahr-i kainat efendimiz "Dinine yapışan sanki
avııcunda kor tutar gibi olacaktır." buyurmuştur. Yani bir gün gelecek,
dinin emir ve yasaklarını gözeterek islamı yaşamak elde kor tutmak kadar zor
olacaktır. Önceki müslümanlar için ise böyle bir meşakkat sözkonusu değildir.
Şeyh İzzeddin'den
özetle naklettiğimiz bu bilgilerden anlıyoruz ki, sabırdan başka çarenin
kalmadığı günlerde, emri bi'1-maruf ve nehy-i ani'l-münker vazifesini yapan
veya benzen güzel amel işleyen; yani o günde yapılması güç olan bir ameli
işleyen bir müslüman aynı ameli daha önce işleyen bir müslümanm alacağı sevabın
elli katım alacaktır. Yani hadisteki hüküm mutlak değil, yapılan amelin önem
ve meşakkatine göredir.
Bu hadis ve izah tam
günümüze ışık tutmaktadır. Bu gün için sadaka vermek, hac ve umre yapmak o
kadar güç değildir. Çünkü insanlar zenginleşmiş vasıtalar artmış, sıkıntılar
kalkmıştır.Ama nefsin haramlardan korunması, dünya zevklerine önem verilmesi,
cihad, emri bi'1-ma'ruf ve nehyi ani'l-münker gibi ameller öyle değildir. Daha
güçtür, dolayısıyla sevabı da fazla olur.