31. Zeyd B. Ahzem'in
Rivayeti
حَدَّثَنَا
زَيْدُ بْنُ
أَخْزَمَ
حَدَّثَنَا
بِشْرٌ
يَعْنِي
ابْنَ عُمَرَ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ خَازِمٍ
قَالَ ذُكِرَ
كَيْفَ
قِرَاءَةُ
جِبْرَائِلَ
وَمِيكَائِلَ
عِنْدَ الْأَعْمَشِ
فَحَدَّثَنَا
الْأَعْمَشُ
عَنْ سَعْدٍ
الطَّائِيِّ
عَنْ
عَطِيَّةَ
الْعَوْفِيِّ
عَنْ أَبِي
سَعِيدٍ
الْخُدْرِيِّ
قَالَ ذَكَرَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
صَاحِبَ
الصُّورِ
فَقَالَ عَنْ
يَمِينِهِ
جِبْرَائِلُ
وَعَنْ
يَسَارِهِ
مِيكَائِلُ
Ebu Said el-Hudrî'den
rivayet olunmuştur; dedi ki: Resulullah (s.a.v) Sur sahibinden bahsetti ve,
"(Onun) sağında Cebrail solunda da Mikâil vardır." buyurdu.
İzah:
Sur: Kelime olarak;
boru üfürülünce ses çıkaran) boynuz anlamına gelir.
Sûr, kıyametin kopuşunu
ve kıyamet koptuktan bir müddet sonra bütün insanların mahşer meydanında
toplanmak üzere dirilmelerini belirtmek için İsrafil'in üflediği boynuz
şeklinde bir borudur. Birinci üfleyişe "nef-ha-i ûlâ" ikinci üfleyişe
de "nefha-i saniye" denir.
Nemi suresinin 87.
ayetiyle Zümer suresinin 68 ve Yasin suresinin 51. ayet-i kerimeleri bu durumu
açıklamaktadırlar.
Bütün bunlardan da
anlaşıldığı üzere, metinde geçen "sûr sahibi" sözüyle kastedilen
İsrafil aleyhisselam'dır.
Cebrâîl ve Mikâîl
kelimeleriyle ilgili kıraat şekillerini bir önceki hadisin şerhinde
açıkladığımızdan burada tekrara lüzum görmüyoruz.