26. Hafz B. Ömer'in
Rivayeti
حَدَّثَنَا
حَفْصُ بْنُ
عُمَرَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ أَبِي
إِسْحَقَ
عَنْ الْأَسْوَدِ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ كَانَ
يَقْرَؤُهَا
فَهَلْ مِنْ
مُدَّكِرٍ
يَعْنِي مُثَقَّلًا
قَالَ
أَبُو دَاوُد
مَضْمُومَةُ
الْمِيمِ مَفْتُوحَةُ
الدَّالِ
مَكْسُورَةُ
الْكَافِ
Abdullah b. Mes'ud'dan
rivayet olunduğuna göre; Nebi (s.a.v.) ("Öğüt alan yok mudur?)[Kamer 22]
mealindeki ayet-i kerimeyi ... (şeklinde) yani (dal harfini) şeddeli olarak
okumuştur.
Ebu Davud dedi ki:
kelimesinde mim ötreli, dal üstünlü, kaf da esrelidir.
İzah:
Tirmizi, kıraat
Ba hadis-i şerif,
metinde geçen kelimesinin mjm harfinin ötreli dal harfinin şedde ve üstünlü kâf
hafinin de esreli okunacağına delalet etmektedir.
kelimesinin aslı dir.
fakat, tâ hafi dal'a çevrilmiş, dal ile zal harflerinin mahreçleri bir
olduğundan (zâl) de dâl'e çevrilerek
İbn Reslân'ın açıklamasına göre; Katâde ile Dahhâk, kelime üzerindeki bu değişikliği
(ibdâli) yaparken dal'i zal'e idgam ederek bu kelimeyi şeklinde şeddeli zal ile okumuşlarsa
da, kelime üzerinde yapılan bu idgam işlemi arapça kaidelerine uygun değildir.
Dolayısıyla onların kıraati şâz bir kıraattir.