6. Muhammed B. İsa'nın
Rivayeti
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
حَدَّثَنَا
عَمْرُو بْنُ
دِينَارٍ
عَنْ عَطَاءٍ
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ قَالَ
لَحِقَ
الْمُسْلِمُونَ
رَجُلًا فِي غُنَيْمَةٍ
لَهُ فَقَالَ
السَّلَامُ
عَلَيْكُمْ
فَقَتَلُوهُ
وَأَخَذُوا
تِلْكَ
الْغُنَيْمَةَ
فَنَزَلَتْ
وَلَا
تَقُولُوا
لِمَنْ أَلْقَى
إِلَيْكُمْ
السَّلَامَ
لَسْتَ مُؤْمِنًا
تَبْتَغُونَ
عَرَضَ
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
تِلْكَ
الْغُنَيْمَةَ
İbn Abbas'dan rivayet
edilmiştir; Müslümanlar kendisine ait küçük bir koyun sürüsü içerisinde bulunan
bir adama rastladılar. (Adam onlara) "Es-selamu aleyküm" diyerek
selam verdi. (Onlar da) onu öldürdüler bu sürüyü ele geçirdiler. Bunun üzerine, "Size selam verene dünya hayatının geçici
menfatini gözeterek; Sen mü'min değilsin, demeyin..."[Nisa 24] (Yani) şu
küçük davar sürüsü gibi (geçici menfaatlere göz) dikerek böyle işler yapmayın)
ayet-i kerimesi indi.
İzah:
Buhârî tefsir: Müslim,
tefsir
Bu hadis-i şerif,
metinde geçen ayet-i kerimedeki kelimesini lam'dan sonra bir elif olduğunu
kabul ederek "selâmun" şeklinde okuyan kıraat imamlarının delilidir.
Nâfi ile ibn Ömer ve Hamza bu kelimeyi elifsiz olarak "es-selem) şeklinde,
diğer kıraat imamları ise "es-selam" şeklinde okumuşlardır. Eban b.
Zeyd, Asımdan rivayetle bu kelimenin "itaat etmek, boyun eğmek"
anlamlarına gelen "sihri" şeklinde de okunacağını söylemişlerdir.
el-Hocendî de bu kelimeyi "selm" şeklinde okumuştur, ibn Abbas da
böyle okumaktadır. "Selm", teslim olarak itaat altmagirmek demek
olduğundan bu okunuşa göre ayet-i kerime (la ilahe illallah demek suretiyle)
size teslim olan kimseye, dünya hayatının geçici menfaatlerini gözeterek, sen
mümin değilsin demeyin" anlamına gelir.
Sözü geçen kimse Âmir
b. el-Ezbat el-Escaî'dir. Müslümanlar onu kendini ölümden kurtarmak için selam
vermek suretiyle zahirden müslüman görünmek isteğini zannederek öldürmüşlerdir.