5. Kuteybe B. Said'in
Rivayeti
حَدَّثَنَا
قُتَيْبَةُ
بْنُ سَعِيدٍ
حَدَّثَنَا
يَحْيَى بْنُ
سُلَيْمٍ
عَنْ إِسْمَعِيلَ
بْنِ كَثِيرٍ
عَنْ عَاصِمِ
بْنِ لَقِيطِ
بْنِ
صَبِرَةَ
عَنْ أَبِيهِ
لَقِيطِ بْنِ
صَبِرَةَ
قَالَ كُنْتُ
وَافِدَ
بَنِي
الْمُنْتَفِقِ
إِلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَذَكَرَ
الْحَدِيثَ
فَقَالَ
يَعْنِي
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا
تَحْسِبَنَّ وَلَمْ
يَقُلْ لَا
تَحْسَبَنَّ
Lakıt b. Sabire'den
(şöyle) dedi(ği) rivayet olunmuştur: Ben Elmüntefik oğullarının Resulullah
(s.a.v.)'e giden elçileri, yahutta müntefik oğullarının heyeti içerisinde idim.
(Ravi Lakıt sözlerine
devam ederek 142 numaralı) hadisi (olduğu gibi) nakletti. Sonra da (şöyle)
dedi: Nebi (s.a.v) (konuşurken) ...
kelimesini (si'nin esresiyle) "lâ tahsibenne" diye telafuz
etti, "vela tahsebenne" diye telaffuz etmedi.
İzah:
Musannif Ebû Davud'un
bu hadisti şerifi burada rivayet etmekten
maksadı kelimesindeki sin hafinin üstünlü ve esreli olarak
okunabileceğine dikkatleri çekmektedir. Çünkü hadis-i şerifte Fahri Kainat
Efendimizin bu kelimeyi esreli olarak okuduğu ifade edilmektedir.
Bu mevzuda Avnü'l Mabud
yazan şöyle diyor: "O ettiklerine sevinen ve yapmadıkları şeyle övülmeyi
sevenlerin "onacaklarını sanma"[Âl-i İmran 188] ayet-i kerimesindekî
kelimesini Şamî, Hamza ve Âsim, "sin" in üstünüyle, geri kalan kıraat
imamları da sinin esresiyle okumuşlardır, el-Gays ve Lisanu'1-Arab isimli lügat
kitaplarında bu kelimelerin her iki şekilde de okunabileceği ifade ediliyor.
Bezlü'l Mechud yazarı
da, cumhur ulemanın bu kelimeyi sinin fethasıyla okuduğunu söylemiştir. Bu
hadisle ilgili fıkhi açıklama 142 nolu hadisin şerhinde geçmiştir.