DEVAM: 2. Hakim
Verdiği Hükümde Yanılabilir
حَدَّثَنَا
عَبَّاسٌ
الْعَنْبَرِيُّ
حَدَّثَنَا
عُمَرُ بْنُ
يُونُسَ
حَدَّثَنَا مُلَازِمُ
بْنُ عَمْرٍو
حَدَّثَنِي
مُوسَى بْنُ
نَجْدَةَ
عَنْ جَدِّهِ
يَزِيدُ بْنُ
عَبْدِ الرَّحْمَنِ
وَهُوَ أَبُو
كَثِيرٍ
قَالَ حَدَّثَنِي
أَبُو
هُرَيْرَةَ
عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ مَنْ
طَلَبَ
قَضَاءَ
الْمُسْلِمِينَ
حَتَّى يَنَالَهُ
ثُمَّ غَلَبَ
عَدْلُهُ
جَوْرَهُ
فَلَهُ
الْجَنَّةُ
وَمَنْ
غَلَبَ
جَوْرُهُ
عَدْلَهُ
فَلَهُ
النَّارُ
Ebû Hureyre (r.a)
Rasûlullah (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu haber vermiştir: “Her kim müslümanlar
arasında hâkimlik yapmak ister ve bu arzusuna erişir, sonra da (onun) adaleti
zulmüne baskın gelirse cennetlik olur. (Hâkimlik makamına gelip de) zulmü
adaletine baskın gelen kimse de cehenemlik olur."
İzah:
Hadis-i şerifin
zahirine göre, "Bir hâkimin cennetlik olabil-mesi için görevi başında hiç
yanlış hüküm vermemiş olması şart değildir. Cennetlik olabilmesi için görevi
başında verdiği adaletli hükümlerin yanlış hükümlerden daha fazla olması
yeterlidir.
Görevi başında verdiği
yanlış hükümler adaletli hükümlerden daha fazla olan bir hâkimse
cehennemliktir."
Nitekim Şevkânî de
hadis-i şerifi böyle anlamıştır.
Hanefî ulemasından
Aliyyü'I-Kârî'nin rivayetine göre et-Turbiştî, metinde geçen kelimesine
"engel oldu, fırsat vermedi" manası vermiştir. Sözü geçen kelimeye
bu mana verilirse; hadisten "Adaleti, zulmetmesine engel olan her hâkim
cennetliktir. Zulmü, adaletli hüküm vermesine fırsat vermeyen her hâkim de
cehennemliktir" manası çıkar.
Aliyyü'1-Kârî, metinde
geçen "adalet" kelimesinin, hâkimin hüküm verirken yaptığı
ictihaddaki isabet anlamında kullanıldığını; zulüm ve haksızlık anlamına gelen
"cevr" kelimesinin de hâkimin hüküm verirken yaptığı ictihadda
yanılması anlamında kullanıldığını söylemiş ve ictihadındaki sevabı hatasından
çok olan hâkimlerin cennetlik olduklarına dikkat çekmiş, bile bile haksız hüküm
veren hâkimlerinse bu hadisin hükmü dışında kaldıklarını, onların zalimler
topluluğu içinde hesaba çekileceklerini söylemiş ve, "Bile bile haksız
hüküm vermediği sürece Allah hâkimle beraberdir." hadis-i şerifinin de
buna delâlet ettiğini ifade etmiştir.[Mirkâtu'l-Mefâtih, IV, 147.]