DEVAM: 34. Müsakat
حَدَّثَنَا
قُتَيْبَةُ
بْنُ سَعِيدٍ
عَنْ اللَّيْثِ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
يَعْنِي
ابْنَ غَنَجٍ
عَنْ نَافِعٍ
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
دَفَعَ إِلَى
يَهُودِ
خَيْبَرَ
نَخْلَ
خَيْبَرَ
وَأَرْضَهَا
عَلَى أَنْ
يَعْتَمِلُوهَا
مِنْ أَمْوَالِهِمْ
وَأَنَّ
لِرَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
شَطْرَ ثَمَرَتِهَا
İbn Ömer (r.a.)'den
rivayet edildi ki: Rasûlullah (s.a.v.), Hayber'in hurmalıklarını ve arazisini
kendi mallarını kullanarak işlemeleri ve bakmaları için Hayber yahudilerine
verdi. Çıkacak meyvenin yarısı Hz. Nebi'e ait olacaktı.
İzah:
Müslim, müsâkât; Nesâî,
eymân
Hz. Nebi (s.a.v.)
Hayber'i fethettikten sonra arazilerini ganimet olarak almıştı. Hayberliler,
kendilerinin tarım sahasında daha mahir olduklarını söyleyerek arazilerin
bakım ve işlenmesine talip oldular. Çıkacak mahsulün yansı Rasûlullah'a,
yarısı da yahudilere ait olacaktı. Ayrıca bahçe ve tarlaların bakımı için
gerekli olan âletler, Hayberliler tarafından temin edilecekti.
Hadis-i şerif, bahçenin
bakımı için gerekli olan çapa, traktör gibi âletler işçi tarafından olmak
üzere yapılan müsâkâtın caiz olduğuna delildir.