DEVAM: 16. Antlaşma
Mirası Zevilerham (Denilen Hısımlara Tanınan) Miras (Hakkı) İle Yürürlükten
Kaldırılmıştır
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدٍ
حَدَّثَنَا
عَلِيُّ بْنُ
حُسَيْنٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ يَزِيدَ
النَّحْوِيِّ
عَنْ عِكْرِمَةَ
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ
وَالَّذِينَ
آمَنُوا
وَهَاجَرُوا
وَالَّذِينَ
آمَنُوا
وَلَمْ
يُهَاجِرُوا
فَكَانَ
الْأَعْرَابِيُّ
لَا يَرِثُ الْمُهَاجِرَ
وَلَا
يَرِثُهُ
الْمُهَاجِرُ
فَنَسَخَتْهَا
فَقَالَ
وَأُولُو
الْأَرْحَامِ
بَعْضُهُمْ
أَوْلَى
بِبَعْضٍ
İbn Abbâs (r.a.)'den
demiştir ki: “Onlar ki inandılar ve hicret ettiler...[Enfâl 72] (âyet-i
kerimesi inince (Hicret etmemiş olan müslüman) bir arab (yakınlarından olan)
bir muhacire mirasçı olamadığı gibi bir muhacirde ona mirasçı olamazdı.
"... Rahim sahihleri (akraba olanlar) biribirlerine (mirasçı olmağa) daha
uygundurlar..."[Enfâl 75] (âyet-i kerimesi) bu âyeti neshetti.
İzah:
Metinde geçen Enfâl
sûresinin yetmiş ikinci âyet-i kerimesi nazil olunca muhacirler ve ensar akraba
olmadıkları halde biribirlerine varis kılınmışlardır. Nihayet bu uygulama
Enfal sûresinin yetmiş beşinci âyet-i kerimesi ininceye kadar devam etmiş, bu
âyetin nü-zuluyla bu uygulama yürürlükten kaldırılmış ve miras âyetlerinde
belirlendiği şekilde ancak yakın akrabalar birbirine mirasçı kılınmışlardır.
Bunun üzerine sahabe-i kiramdan biri "Ey Allah'ın Resulü bu âyet-i
kerimeye göre, biz müşrik akrabalarımıza mirasçı oluyor muyuz?" diye
sormuş bu soru üzerine de; "İnkar edenler birbirlerinin
velisidirler.[Enfâl 73] âyet-i kerimesi nazil olmuştur.[Şevkani,
Fethü'l-Kadir, 111-330.] bu hadisin senedinde çeşitli tenkidlere uğramış olan
Ali b. Huseyn vardır.