بَاب
فِي
الْحِلْفِ
17. (İslamiyette
Kötülük Üzerinde Yardımlaşma Üzerine Yapılan Bir Antlaşmanın Hükmü)
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ بِشْرٍ
وَابْنُ
نُمَيْرٍ
وَأَبُو
أُسَامَةَ عَنْ
زَكَرِيَّا
عَنْ سَعْدِ
بْنِ إِبْرَاهِيمَ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ
جُبَيْرِ
بْنِ مُطْعِمٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا حِلْفَ فِي
الْإِسْلَامِ
وَأَيُّمَا
حِلْفٍ كَانَ
فِي
الْجَاهِلِيَّةِ
لَمْ
يَزِدْهُ
الْإِسْلَامُ
إِلَّا شِدَّةً
Cübeyr b. Müt'im'den
demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.) (şöyle) buyurdu: İslâmiyet'te (kötülükte
yardımlaşmak üzere) antlaşma yoktur. Cahiliye döneminde (hayırlı işlerde
yardımlaşmak üzere yapılmış olan) antlaşmaları ise İslamiyet sadece
kuvvetlendirir.."
Diğer tahric: Buhârî,
kefale, edeb; Müslim, fedailüssahabe6; Tirmizî siyer; Darimî, siyer; Ahmed b.
Hanbel 1-190, 317, 329,11-180, 205, 207, 213, 215, III-162, 281, IV-V-61.