DEVAM: 31. Anne Ve
Babası Razı Olmadığı Halde Savaşa Çıkan Kimse
حَدَّثَنَا
سَعِيدُ بْنُ
مَنْصُورٍ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
وَهْبٍ
أَخْبَرَنِي
عَمْرُو بْنُ
الْحَارِثِ
أَنَّ دَرَّاجًا
أَبَا
السَّمْحِ
حَدَّثَهُ
عَنْ أَبِي الْهَيْثَمِ
عَنْ أَبِي
سَعِيدٍ
الْخُدْرِيِّ
أَنَّ
رَجُلًا
هَاجَرَ
إِلَى
رَسُولِ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مِنْ
الْيَمَنِ
فَقَالَ هَلْ
لَكَ أَحَدٌ
بِالْيَمَنِ
قَالَ
أَبَوَايَ
قَالَ أَذِنَا
لَكَ قَالَ
لَا قَالَ
ارْجِعْ
إِلَيْهِمَا
فَاسْتَأْذِنْهُمَا
فَإِنْ
أَذِنَا لَكَ
فَجَاهِدْ وَإِلَّا
فَبِرَّهُمَا
Ebu Said el-Hudrî'den
rivayet olunduğuna göre, Bir adam (cihad'a katılmak için) Yemen'den Rasûlullah
(s.a.v.)'in yanına hicret etmiş, Rasûl-i zi-şan efendimiz de ona; "Yemen'de
herhangi bir kimsen var mı?" diye sormuş. (Adam); Annemle babam var,
cevabını vermiş. (Fahr-i kâinat); "(Buraya gelmen için) Sana izin verdiler
mi?" diye (ikinci bir soru daha) sormuş (O zat tekrar); Hayır diye cevap
vermiş. (Bunun üzerine Fahr-i Kâinat efendimiz); "Dön onlardan izin iste,
eğer izin verirlerse cihada katıl, yoksa onlara hizmet et." buyurmuştur.
İzah:
Hakim, el-Müstedrek,
II, 103; Beyhâkî, es-Sünenu'l-kübrâ, IX, 29.
Bu hadisin râvilerinden
Derrâc Ebu's-Semh'in ismi Derrac b. Sem'ân'dır. Ahmed b. Hanbel onun rivayet
ettiği hadislerin münker olduğunu söylerken Yahya b. Main onun güvenilir bir
râvi olduğunu söylemiştir. el-Acunî'nin rivayetine göre musannif Ebû Dâvud,
onun Ebu'l-Heysem ve Ebû Sâid el-Hudrî zincirinin dışındaki senetlerle rivayet
ettiği hadislerin tümünün sahih olduğunu söylermiş. Nesâî, Ebu Hatim,
Dârefcutnî Ahmed b. Hanbel gibi hadis otoriteleri de onun sağlam bir râvi
olmadığı görüşünde birleşirlerken, îbn Şahin bu hadisin senedinde bir zayıflık
olmadığım söylemiştir.
Bir önceki hadisin
şerhinde de açıkladığımız gibi, cihad için anne ve babanın izni ancak nafile
cihadlara giderken söz konusudur. Farz-ı ayn olan cihadlar için anne ve babanın
iznini almaya gerek yoktur.
Bu hadis-i şerif ve
benzerleri anne ve babaya itaatin lüzumunun dere cesini ve haklarının
büyüklüğünü, onlara itaatten dolayı kazanılacak sevabın çokluğunu açıkça ifade
etmektedirler. Ulemâdan bazıları bu gibi hadislere bakarak anne ve baba
hakkının cihaddan daha büyük olduğunu söylemişlerdir. Ancak anne ve babanın
kâfir olmaları halinde gerek farz ve gerekse nafile cihad için izinlerini
almaya lüzum yoktur.