بَاب
كَرَاهِيَةِ
تَرْكِ
الْغَزْوِ
17. Allah Yolunda
Savaşa Çıkmayı Bırakmanın Kerahati
حَدَّثَنَا
عَبْدَةُ
بْنُ
سُلَيْمَانَ
الْمَرْوَزِيُّ
أَخْبَرَنَا
ابْنُ
الْمُبَارَكِ
أَخْبَرَنَا
وُهَيْبٌ
قَالَ عَبْدَةُ
يَعْنِي
ابْنَ
الْوَرْدِ
أَخْبَرَنِي
عُمَرُ بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ الْمُنْكَدِرِ
عَنْ سُمَيٍّ
عَنْ أَبِي صَالِحٍ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ قَالَ
مَنْ مَاتَ
وَلَمْ
يَغْزُ
وَلَمْ يُحَدِّثْ
نَفْسَهُ
بِالْغَزْوِ
مَاتَ عَلَى
شُعْبَةٍ
مِنْ نِفَاقٍ
Ebu Hureyre (r.a.)'ın
rivayet ettiğine göre, Nebi (s.a.v.)'şöyle buyurmuştur: "Bir kimse (Allah
yolunda) savaşmadan ve onu gönlünden geçirmeden ölürse bir çeşit nifak üzere
ölür."
Diğer tahric: Müslim,
imare; Nesai, cihad; Darimi, cihad; Ahmed b. Hanbel, II, 374.
AÇIKLAMA:
Allah yolunda hiçbir
savaşa çıkmadan veya Allah için savaşa çıkmayı samimi olarak gönlünden
geçirmeden ölen bir kimse bir çeşit nifak üzere ölmüş olur. Bu hadis-i şerifte,
din düşmanlarıyla savaşı terkeden kimseler Hz. Peygamberle birlikte savaşa
çıkmaktan kaçan münafıklara benzetilmiştir: "Bir kavme benzeyen kimse o
kavimdendir”[Suyuti e-Camiu's-sağir, II,
175.] hadis-i şerifine göre de münafıklara benzeyen bir kimse
münafıklardan sayılır.
Abdullah b. el-Mübârek
bu hükmün Hz. Peygamber zamanına ait olduğunu söylemişse de ulemanın büyük
çoğunluğu bu hükmün genel olduğunu, binaenaleyh bütün devirler için geçerli
olduğunu söylemişlerdir. Tîbî'ye göre nefisle ve şeytanla savaşı terkedenler de
bu hadisin şümulüne girmektedirler.