DEVAM: 83. (Savaşta)
Düşmanın Yurtlarını Yakmak
حَدَّثَنَا
هَنَّادُ
بْنُ
السَّرِيِّ
عَنْ ابْنِ
الْمُبَارَكِ
عَنْ صَالِحِ
بْنِ أَبِي
الْأَخْضَرِ
عَنْ
الزُّهْرِيِّ
قَالَ عُرْوَةُ
فَحَدَّثَنِي
أُسَامَةُ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ عَهِدَ
إِلَيْهِ
فَقَالَ
أَغِرْ عَلَى
أُبْنَى
صَبَاحًا
وَحَرِّقْ
Usâme (r.a.)'in haber
verdiğine göre, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem (vefatından önce)
sabahleyin (erkenden) Ubna'ya baskın yap ve yak" diye kendisine vasiyet
etmiş.
İzah:
İbn Mâce, cihâd; Ahmed
b. Hanbel, V, 209.
"Übna"
Filistin'de Askalân ile Remle arasında bugün “Yükna” diye anûan bir yerdir.
Hz. Nebi vefatından
önce buranın halkı üzerine sabahleyin şafak sökerken baskın yapması için Hz.
Usâme'ye emir vermiştir. Bilindiği gibi, "Rasül-i zîşân efendimiz
genellikle düşman üzerine şafak söktükten ve ezan sesini bekledikten sonra
baskın yapardı."[bk. Müslim, sala; Tirmizi, siyer] Eğer o beldeden bir ezan
sesi duyarsa ora halkının müslüman olduğuna hükmederek saldırıdan vazgeçerdi.
Fakat ezan sesi duymayacak olursa, saldırıya geçer, halkın tam bir gaflet
içinde bulunduğu o vakitlerde onları kılıçtan geçirirdi. Netice itibariyle şunu
söylemek istiyoruz ki mevzumuzu teşkil eden bu hadis icabında ani bir baskınla
düşmanın yerini yurdunu tahrip etmenin caiz olduğuna delalet etmektedir.
Hz. Nebiin, Hz.
Üsâme'yi Rumlarla savaşmak Üzere Şam taraflarına göndermesi safer ayının
bitmesine üç gün kala sah günü olmuştur. Kısa bir süre sonra Rabiülevvel
ayının onikinci pazartesi günü vefat etmiştir.[bk. Koksal Âsim, İslâm Tarihi,
XI, 8, 63.]
İmam Şa'rânî'nin
el-Mizanii'1-kübrâ'sında açıkladığına göre İmam Ebu Hanife ile îmam Malik
müslümanların savaşta ele geçirdikleri düşmana ait mallan kendi Ülkelerine
geçiremedikleri zaman tekrar düşman eline geçmemesi için imha etmelerinin,
düşmana ait hayvanları kesmelerinin eşyaları yakmalarının caiz olduğunu
söylemişlerdir, İbn Rüşd ise imam Şafiî'nin, müslümanlann ele geçirip de kendi
ülkelerine götüremedikleri malları yakmaya cevaz verdiğini İmam Malik'in ise
cevaz vermediğini söylüyor.
"Ağaç üç kısımdır.
Birincisi, düşmanın sütre olarak faydalandığı ağaç.' Bu tür ağaçların
kesilmesinin caiz olduğunda icma vardır.
İkincisi, kesilmesi
müslümanlann aleyhine olan ağaçlar. Bunların kesilmesi caiz değildir.
Üçüncüsü, kesilmesi
müslümanlara fayda da zarar da getirmeyen ağaçlar. Bu ağaçlar hakkında iki
görüş vardır:
a) Selef-i salihine
göre bu ağaçlan kesmek caiz değildir.
b) İmam Malik ile İmam
Şafiî'ye göre ise, caizdir. Bu mevzu için 2615 numaralı hadisin şerhine
bakılabilir.