DEVAM: 57. Yolculukta
Hızlı Yürümek Ve Geceleyin Yol Üzerinde Konaklamaktan Sakınmak
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
يَزِيدُ بْنُ
هَارُونَ
أَخْبَرَنَا
هِشَامٌ عَنْ
الْحَسَنِ
عَنْ جَابِرِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
نَحْوَ هَذَا
قَالَ بَعْدَ
قَوْلِهِ
حَقَّهَا
وَلَا
تَعْدُوا الْمَنَازِلَ
Şu (önceki 2569.)
hadisin bir benzerini de Nebi (s.a.v.)'den Câbir b. Abdillah rivayet etmiştir.
(Ravi Câbir, önceki hadiste geçen develere) "haklarını" (veriniz)
sözünden sonra, (şu sözü) de rivayet etti: "Alışılagelen (günlük)
mesafeleri aşmayınız.”
İzah:
Sadece Ebû Dâvud
rivayet etmiştir.
Bu hadiste bir önceki
hadisten fazla olarak "Hayvanla yolculuk yapan kimselerin alışılagelen
günlük mesafeden fazla yolculuk yapmalarının ve yolcuların mola verip istirahat
etmeleri için yapılmış olan özel yerlerde mola vermeden geçip gitmelerinin
doğru olmayacağı, çünkü bu şekilde hareket etmenin hayvanları ve sürücülerini
lüzumsuz yere yoracağı ifâde edilmektedir.
Fıkıh kitaplarında
açıklandığı üzere "yolculukta gece-gündüz mütemadiyen yola devam edilmez.
Bazan istirahata da ihtiyaç görülür. Bazı fıkıh kitaplarımızda -sefer müddeti
üç gün üç gecedir- denilmesi buna mâni değildir. Bu cihetle bir günlük mutedil
yürüyüş vasatı olmak üzere altı saat kabul edilmiştir."[bk. Bilmen Ö. N.
Büyük İslam İlmihali s. 173.]