DEVAM: 22. İftar
Esnasında Söylenecek Şey
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
هُشَيْمٌ
عَنْ
حُصَيْنٍ
عَنْ مُعَاذِ
بْنِ زُهْرَةَ
أَنَّهُ
بَلَغَهُ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ إِذَا
أَفْطَرَ
قَالَ
اللَّهُمَّ
لَكَ صُمْتُ
وَعَلَى رِزْقِكَ
أَفْطَرْتُ
Muâz b. Zuhre;
Rasûlullah (s.a.v.)'e kadar ulaştırdığı rivayetinde; Nebi (s.a.v.)'in iftar
ettiği zaman şöyle dediğini haber vermiştir: "Ey Allah'ım! Sadece senin
için oruç tuttum ve senin rızkınla orucumu açtım."
İzah:
Beyhakî,
es-Sünenü'l-kübra,, IV, 239.
Râvî Muaz b. Ztthre
tâbiûndandır. Ancak rivayetinde sahâbiyi
anmamış, doğrudan doğruya Hz. Peygamber'den duymuş gibi davranmıştır. Bu çeşit
hadîslere "Mürsel hadîs" denilir.
Bu hadîs-i şerîf; iftar
ettikten sonra demenin sünnet olduğunu göstermektedir. Aynı şeye delâlet eden
başka rivayetler de vardır.
Dârekutnî'nin ve
Taberânî'nin el-Mü'cemul-Kebîr'inde İbn Abbas'-dan rivayet ettikleri haber şu
şekildedir: "Rasûlullah (s.a.v.) iftar ettiği zaman;
"Ey Allahım!
sadece senin için oruç tuttuk, senin rızkınla iftar ettik. Bizden kabul et. Sen
îşiticı ve çok bilicisin/' derdi.
İbnu-s-Sünnî, Muâz b.
Zühre'den şöyle rivayet etmiştir;
Rasûlullah (s.a.v.);
"Allaha ha m d ederim.
O bana yardım etti, oruç tuttum, rızık verdi, iftar ettim," derdi.
Abdullah b. Amr b.
el-As'dan da Rasûlullah (s.a.v.)'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Şüphesiz, oruçlunun iftar esnasındaki duası şudur:
"Ey Alla hım!
Senden herşeyi içine alan rahmetinle günâhlanmı bağışlamanı isterim."