بَاب
الْقَوْلِ
عِنْدَ
الْإِفْطَارِ
22. İftar Esnasında
Söylenecek Şey
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ يَحْيَى
أَبُو
مُحَمَّدٍ
حَدَّثَنَا
عَلِيُّ بْنُ
الْحَسَنِ
أَخْبَرَنِي
الْحُسَيْنُ
بْنُ وَاقِدٍ
حَدَّثَنَا
مَرْوَانُ
يَعْنِي
ابْنَ
سَالِمٍ
الْمُقَفَّعَ
قَالَ
رَأَيْتُ
ابْنَ عُمَرَ
يَقْبِضُ
عَلَى لِحْيَتِهِ
فَيَقْطَعُ
مَا زَادَ
عَلَى الْكَفِّ
وَقَالَ
كَانَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِذَا أَفْطَرَ
قَالَ ذَهَبَ
الظَّمَأُ
وَابْتَلَّتْ
الْعُرُوقُ
وَثَبَتَ
الْأَجْرُ
إِنْ شَاءَ
اللَّهُ
Mervân b. Salim
el-Mukaffa'dan demiştirki; İbn Ömer (r.a.) sakalını avuçlar, avucundan artan
kısmı keserdi; O şöyle dedi; "Rasûlullah (s.a.v.) iftar ettiği zaman,
"susuzluk gitti, damarlar nemlendi ve inşallah ecir hâsıl oldu"
buyurdu.
İzah:
Dârekutnî, Sünen, II,
185; Hakim, el-Müstedrek I, 422; Beyhakî, es-Sünenü'l-kübra, IV, 239.
el-Mukaffa:
Tâbiûndandır. İbn Hıbban; kendisini güvenilir râvîler arasında zikretmiştir.
Mervân'ın, İbn Ömer
(r.a.)'ın sakalını kestiğini ta'rîf etmesi, kendisinin tâbiûndan olduğuna
işaret içindir.
tbn Ömer'in sakalını
kesişi, ya hacda veya umrede olmuştur. Nitekim Buhârî'de: "İbn Ömer
haccettiği veya umre yaptığı zaman sakilini avuçlar ve artanı alırdı"
şeklinde bir rivayet vardır.
Hadîs-i şeriften, Hz.
Peygamber'in yukarıdaki sözleri, iftarını açtıktan sonra söylediği
anlaşılmaktadır. Hz. Peygamber son olarak "inşallah ecir sabit oldu,"
buyurmuştur. "İnşallah" demesi ya teberrük içindir veya ümmetinin
orucuna nisbetledir. Çünkü Hz. Peygamber'den başkalarına, oruçlarına mukabil
ecrin verilip verilmeyeceği Cenâb-ı Allah'ın dilemesine bağlıdır. Allah'ın
orucu kabul edip etmeyeceği bilinemez. Ama Hz. Peygamber'in orucunun makbul
olduğu kesindir.
Hadîs-i şerîfte, iftar
ederken yukarıdaki sözleri söylemenin meşru' olduğuna delâlet vardır. Herhalde
bu, meşakketin sona ermesi nimetine ve sevabın kazanılmasına şükürdür. Bu
hadîs; iftar duası ile ilgili değildir. Hz. Peygamber'in iftar esnasında
söylediği bir sözün anlatılmasıdır. İftar duası, bundan sonraki hadîsde
gelecektir.