DEVAM: 18-19. Hür Veya
Köle Bir Erkekle Evli İken Hürriyetine Kavuşan Bir Cariye(Nin Nikahının Feshi)
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
حُسَيْنُ
بْنُ عَلِيٍّ
وَالْوَلِيدُ
بْنُ
عُقْبَةَ
عَنْ
زَائِدَةَ
عَنْ سِمَاكٍ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ الْقَاسِمِ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ
عَائِشَةَ
أَنَّ
بَرِيرَةَ
خَيَّرَهَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَكَانَ
زَوْجُهَا
عَبْدًا
Aişe (r.anha)'dan
rivayet edildiğine göre demiştir ki; "Nebi (s.a.v.) kocası bir köle iken
(hürriyete kavuşan) Berire'yi (kocasından ayrılıp ayrılmamakta) muhayyer
bırakmıştır."
İzah:
Müslüm, ıtk; Nesaî,
talak
Bir köle ile evli iken
hürriyetine kavuşan câriye kocasından ayrılıp ayrılmamakta nikâhın lüzum
şartlarından olan kefâet (denklik) şartı bozulmuş olur. Bu bakımdan kadın
isterse, bu nikahı bozabilir. Mevzumuzu teşkil eden bu hadisin bazı
tariklerinde bulunan Hz. Nebi'in Hz. Berire'yi hürriyetine kavuşur-kavuşmaz huzuruna
çağırıp kendisine muhayyer olduğunu bildirmesi [İbn Hacer, Fethii'l-Bâri, XI,
329.] bu durumda olan bir cariyenin hürriyetine kavuşur-kavuşmaz (fevrî olarak)
muhayyerlik hakkını elde ettiğini ortaya koymaktadır.