DEVAM: 26-27. Lian
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
إِسْمَعِيلُ
حَدَّثَنَا
أَيُّوبُ
عَنْ سَعِيدِ
بْنِ
جُبَيْرٍ قَالَ
قُلْتُ
لِابْنِ
عُمَرَ
رَجُلٌ قَذَفَ
امْرَأَتَهُ
قَالَ
فَرَّقَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بَيْنَ
أَخَوَيْ
بَنِي
الْعَجْلَانِ
وَقَالَ
اللَّهُ يَعْلَمُ
أَنَّ
أَحَدَكُمَا
كَاذِبٌ
فَهَلْ مِنْكُمَا
تَائِبٌ
يُرَدِّدُهَا
ثَلَاثَ مَرَّاتٍ
فَأَبَيَا
فَفَرَّقَ
بَيْنَهُمَا
Said b. Cübeyr (r.a.)'den;
demiştir ki: Ben İbn Ömer'e; Bir erkek karısına zınâ suçu isnâd etse (bunların
araları ayrılır mı?) diye sordum da, (bana);
Rasulullah sallâllahu
aleyhi ve sellem (bu durumda olan) Aclan oğullarından iki (dîn) kardeşi (yâni
iki müslüman karı-koca'yı) biribirinden ayırdı ve "Allah biliyor ki
biriniz yalancıdır. İçinizden tevbe edecek bîri yok mu?" diye sordu ve
bunu üç defa tekrarladı. (ikisi de böyle bir suçu kabullenmekten) kaçındılar.
Bunun üzerine (Rasûl-i Ekrem) onları biribirinden ayırdı, cevâbını verdi.
İzah:
Buhârî, talâk; Nesâî,
talâk; Ahmed b. Hanbel, II, 11.
Birbirlerinden
ayrıldıkları bildirilen kimseler Uveymir ile karısı Havle'dir. Bütün rmVminler kardeş olduğu için
metinde bu karı-koca
için tağlib yoluyla "ehaveyn" ifâdesi kullanılarak kendilerinden iki
kardeş diye bahsedilmiştir.