DEVAM: 31-32. Nikah
Esnasında Yapılacak Konuşma
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
بَشَّارٍ
حَدَّثَنَا
بَدَلُ بْنُ
الْمُحَبَّرِ
أَخْبَرَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
الْعَلَاءِ
ابْنَ أَخِي
شُعَيْبٍ
الرَّازِيِّ
عَنْ
إِسْمَعِيلَ بْنِ
إِبْرَاهِيمَ
عَنْ رَجُلٍ
مِنْ بَنِي
سُلَيْمٍ
قَالَ
خَطَبْتُ
إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أُمَامَةَ
بِنْتَ
عَبْدِ
الْمُطَّلِبِ
فَأَنْكَحَنِي
مِنْ غَيْرِ
أَنْ
يَتَشَهَّدَ
Süleym oğulanndan bir
adamdan; demiştir ki: Nebi (s.a.v.)'e (giderek
kendisinden) Ümâme bint Abdulmuttalib'i istedim. Bunun üzerine hutbe
okumaksızın (onu) bana nikahladı.
İzah:
Beyhakî,
es-Sünenü'l-kübrâ, VII, 146.
Bu hadisi şerif hutbe
okunmadan kıyılan bir nikâhın sahih olduğunu ifade etmektedir. Fakat senedinde
"el-A'Iâ b. Ehî Şuayb gibi aleyhinde bazı tenkidler yapılmış olan bir ravi
ile kimliği bilinmeyen İsmail b. İbrahim bulunduğundan bu hadis zayıftır.
Dolayısıyla delil olma niteliğinden mahrumdur.