DEVAM: 30-31 Mehri
Kararlaştırmadan Evlenen Sonra Da Ölen Kimsenin Durumu
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ يَحْيَى
بْنِ فَارِسٍ
الذُّهْلِيُّ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ الْمُثَنَّى
وَعُمَرُ
بْنُ
الْخَطَّابِ
قَالَ
مُحَمَّدٌ
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْأَصْبَغِ
الْجَزَرِيُّ
عَبْدُ
الْعَزِيزِ
بْنُ يَحْيَى
أَخْبَرَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
سَلَمَةَ
عَنْ أَبِي عَبْدِ
الرَّحِيمِ
خَالِدِ بْنِ
أَبِي يَزِيدَ
عَنْ زَيْدِ
بْنِ أَبِي
أُنَيْسَةَ
عَنْ يَزِيدَ
بْنِ أَبِي
حَبِيبٍ عَنْ
مَرْثَدِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ عَنْ
عُقْبَةَ
بْنِ عَامِرٍ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ
لِرَجُلٍ
أَتَرْضَى
أَنْ أُزَوِّجَكَ
فُلَانَةَ
قَالَ نَعَمْ
وَقَالَ
لِلْمَرْأَةِ
أَتَرْضَيْنَ
أَنْ أُزَوِّجَكِ
فُلَانًا
قَالَتْ
نَعَمْ
فَزَوَّجَ أَحَدَهُمَا
صَاحِبَهُ
فَدَخَلَ
بِهَا الرَّجُلُ
وَلَمْ يَفْرِضْ
لَهَا
صَدَاقًا
وَلَمْ
يُعْطِهَا
شَيْئًا
وَكَانَ
مِمَّنْ
شَهِدَ
الْحُدَيْبِيَةَ
وَكَانَ مَنْ
شَهِدَ
الْحُدَيْبِيَةَ
لَهُ سَهْمٌ
بِخَيْبَرَ
فَلَمَّا
حَضَرَتْهُ
الْوَفَاةُ
قَالَ إِنَّ
رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ زَوَّجَنِي
فُلَانَةَ
وَلَمْ
أَفْرِضْ
لَهَا
صَدَاقًا
وَلَمْ أُعْطِهَا
شَيْئًا
وَإِنِّي
أُشْهِدُكُمْ
أَنِّي
أَعْطَيْتُهَا
مِنْ
صَدَاقِهَا
سَهْمِي
بِخَيْبَرَ
فَأَخَذَتْ
سَهْمًا فَبَاعَتْهُ
بِمِائَةِ
أَلْفٍ قَالَ
أَبُو دَاوُد
وَزَادَ
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ
وَحَدِيثُهُ
أَتَمُّ فِي
أَوَّلِ
الْحَدِيثِ
قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
خَيْرُ
النِّكَاحِ
أَيْسَرُهُ
وَقَالَ
قَالَ رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
لِلرَّجُلِ
ثُمَّ سَاقَ
مَعْنَاهُ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
يُخَافُ أَنْ
يَكُونَ
هَذَا
الْحَدِيثُ
مُلْزَقًا
لِأَنَّ
الْأَمْرَ
عَلَى غَيْرِ
هَذَا
Ukbe b. Âmir'den rivayet
olunduğuna göre, Nebi (s.a.v.) bir adama (hitaben); "Seni falanca kadınla
evlendirmemi ister misin?" buyurmuş, O kimse de; Evet cevâbını vermiş
(daha) sonra kadına (varıp); "Seni falanca kimseyle evlendirmemi ister
misin?" demiş (kadın da); Evet cevâbını verince (bunları) birbiriyle
evlendirmiş. (Nikahtan sonra) Adam, Kadın için bir mehir ta'yin etmeden ve
(mehir olarak) hiç bir şey vermeden onunla cinsi münâsebette bulunmuştu. Bu
(adam) Hudeybiye (Umresin) de bulunanlardan idi ve Hudeybiye'de bulunanlardan
herbirisi için Hayber'de bir hisse vardı. (Bu adam) ölüm (vakti) gelince;
Resûlullah (s.a.v.)
mehir ta'yin etmediğim ve hiç bir şey'de vermediğim halde beni falanca kadınla evlendirmişti.
Ben (şimdi) Hayberdeki hissemi mehr olarak kadına verdiğime dâir sizi şahid
tutuyorum dedi. (Bunun üzerine o kadın) Hayberdeki hisseyi aldı ve yüzbin
(dirhem)e sattı.
Ebû Dâvud dedi ki: (bu
hadisi bana nakledenlerden) Ömer b. el-Hattab (Ebu Hars es-Sicistânî) daha uzun
olan hadisinin başına (şunu da) ilave etti. Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki, "Nikahın en hayırlısı, en kolay
olanıdır." ve (yine Ömer,) "Resûlullah (s.a.v.) (bir) adama (hitaben)
buyurdu ki" dedi, daha sonra (Yukarıdaki metnin) mânâsını rivayet etti.
Ebû Dâvud dedi ki: Bu
hadisin zayıf olmasından korkulur. Çünkü (alışılmış olan) uygulama böyle
değildir.
İzah:
Hudeybiye Umresi
hakkında 1993 numaralı hadisin şerhinde Hayber hakkında da 313 numaralı hadisin
şerhinde açıklama yapıldığından burada tekrara lüzum görmedik. Bu hadisi Ebû
Davud'a rivayet eden Ömer b. Hattâb 26 numaralı hadis-i şerifte geçen Ebu Hafs,
Ömer b. Hattâb es-Sicistânî'dir. Bu ismi Halife Ömer b. Hattâb (r.a.) ile
karıştırmamak gerekir.