بَاب
اسْتِلَامِ
الْأَرْكَانِ
47. Ka'be'nin
Rükünlerini Selamlamak
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْوَلِيدِ
الطَّيَالِسِيُّ
حَدَّثَنَا
لَيْثٌ عَنْ
ابْنِ شِهَابٍ
عَنْ سَالِمٍ
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ قَالَ
لَمْ أَرَ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَمْسَحُ
مِنْ الْبَيْتِ
إِلَّا
الرُّكْنَيْنِ
الْيَمَانِيَّيْنِ
İbn Ömer(r.a.)'den;
demiştir ki: Ben Resûlullah (S.A.V.)'i iki Rükn-i Yemânî'den başkasını
meshederken görmedim.
İzah:
Buhari, hac; Müslim,
hac; İbn Mâce, menâsik
Bilindiği gibi Kabe-i
Muazzama'mn dört rüknü vardır; dört rükün üzerine oturur. Allah'ın Kâbesi;
1. Hacer-i esved'in
bulunduğu rükne "Rükn-i Hacerî" denildiği gibi,
2. Güney batısındaki
rükne "Rükn-i Yemânî",
3. Kuzey-batısındakine
"Rükn-i Şâmî",
4. Kuzey-doğusundakine
de "rükn-i Irâkî" denilir.
Ayrıca bu rükünlerden
ilk ikisine "Yemâniyyân (Yemânî rükünler)" denildiği gibi son iki
rükne "eş-Şâmiyyân (Şâmî rükünler)" de denilir.
Konumuzu teşkil eden
hadis-i şerifte de açıklandığı üzere resul-i zîşân Efendimiz bu rükünlerden
sadece Yemânî rükünleri selâmlamiştır. Rükünler içerisinde istilâm için bu iki
rüknü tercih etmesi sebepsiz değildir:
a. İstilâm için Rükn-i
Hacerî'yi seçmesinin birinci sebebi Hacer-i Esved'in o rükünde bulunmuş
olmasıdır. Diğer sebebi de bu rüknün Hz. İbrahim'in attığı temeller üzerine
oturmuş olmasıdır. Bu sebeple Resulü Ekrem bu rüknü hem eliyle selâmlamış hem
de öpmüştür.
b. Rükn-i Yemânî'ye
gelince, bunun da faziletçe son iki rükne üstünlüğü sadece Hz. İbrahim'in attığı
temeller üzerine oturmasından ileri gelir. Bu sebeple Resûl-i Ekrem bu rüknü
sadece selamlamakla yetinmiştir. Fakat İmam Mâlik ile Ahmed (r.a.)'e göre bu
iki rükün de Rükn-i Hacer gibi öpülür.