بَاب
فِي
تَقْبِيلِ
الْحَجَرِ
46. Hacer-i Esvedi
Öpmek
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ كَثِيرٍ
أَخْبَرَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ
الْأَعْمَشِ
عَنْ إِبْرَاهِيمَ
عَنْ عَابِسِ
بْنِ
رَبِيعَةَ عَنْ
عُمَرَ
أَنَّهُ
جَاءَ إِلَى
الْحَجَرِ
فَقَبَّلَهُ
فَقَالَ
إِنِّي
أَعْلَمُ
أَنَّكَ حَجَرٌ
لَا تَنْفَعُ
وَلَا
تَضُرُّ
وَلَوْلَا أَنِّي
رَأَيْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يُقَبِّلُكَ
مَا
قَبَّلْتُكَ
Abis b. Rebia'dan
rivayete göre, Ömer (b.el-Hattab) Hacer-i Esved'in yanına gelmiş onu öpmüş ve
şöyle demiştir: Biliyorum ki sen bit taşsın. Fayda da veremezsin zarar da. Eğer Peygamber (S.A.V.)'i seni öperken
görmeseydim, seni (asla) öpmezdim.
İzah:
Buharî, hac; Müslim,
hac; Tirmizî, hac; Nesâî, menâsik; İbn Mâce, menâsik; Muvatta', hac; Ahmed b.
Hanbel, 1, 17, 26, 34-36, 53-54.
Hz. Ömer, "tayda
da veremezsin zarar da demekle "Allah'ın izni olmazsa zarar ve fayda veremezsin" demek istemiştir. "Öpülmekle dünyada bir
fayda veremezsin" demek istemiş de olabilir. Fakat Hacer-i Esved'in
âhirette kendisini selamlayanlara Allah'ın izniyle fayda vereceği kesin
delillerle sabittir. İbn Abbas'tan rivayet edildiğine göre, Resûlullah
(S.A.V.) şöyle buyurmuştur: "Kıyâmet gününde Hacer-i Esved, iki gören
gözü ve konuşan bir dili olduğu halde getirilecek ve kendisini İslama uygun
olarak selamlayanların lehine şahitlik edecektir.[el-Fethu’rrabbânî, XII, 25;
Hâkim, el-Müstedrek, I, 457; İbn mâce menâsik; Tirmizî, hac; Heysemî,
Mecmeu’z-zevâid, 111, 242.]
Durum böyleyken Hz.
Ömer'in bu sözü söylemesine sebep, müslümanların putperestlik devrinden yeni
kurtulmuş olmalarıdır.
Hz. Ömer şayet Hacer-i
Esved'i öperse câhillerin bu işin eski hâl üzere devam ettiği zannına
kapılmalarından korkmuş ve istilâmdan maksadın yalnız Allah'ı tazim ve Nebi
emrine itaat olduğunu, istifamın câhiliyet devrindeki putperestlik olmadığını
anlatmak istemiştir. Çünkü câhiliyye devrinde araplar putların insanı Allah'a
yaklaştırdığına inanırlardı. Resul-i Ekrem'in Hacer-i esved'i öpmesini İbn Ömer
şöyle anlatır: "Resûlullah (S.A.V.) Hacer-i Esved'in yanına vardı sonra
dudaklarını üzerine koyup uzun süre ağladı. Sonra başını çevirince bir de ne
görsün Hz. Ömer! Bunun üzerine:
"Ey Ömer, işte
burada gözyaşı dökülür" buyurdu.[İbn Mâce, menâsik; Hâkim, el-Miistedrek,
I, 454.] Ancak Mecmeu'z-zevâid'de açıklandığına göre bu İbn Mâce hadisinin
senedinde Muhammed b. Avn vardır. Bu râvî, Ebû Hatim gibi hadis âlimlerince
zayıf kabul edilmektedir. Fakat Hâkim bu hadisi sahih senedle rivayet etmiştir.