DEVAM: 32. İstiaze
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
الْمُتَوَكِّلِ
حَدَّثَنَا
الْمُعْتَمِرُ
قَالَ قَالَ أَبُو
الْمُعْتَمِرِ
أُرَى أَنَّ
أَنَسَ بْنَ
مَالِكٍ
حَدَّثَنَا
أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ يَقُولُ
اللَّهُمَّ
إِنِّي
أَعُوذُ بِكَ
مِنْ صَلَاةٍ
لَا تَنْفَعُ
وَذَكَرَ
دُعَاءً
آخَرَ
Ebu'l-Mu'temir dedi ki:
Zannediyorum Enes b. Mâîik (r.a.), Nebi (s.a.v.)'in; “Allah'ım, fayda vermeyen
(kabul edilmeyen) namazdan sana sığınırım" dediğini haber verdi ve başka
bir dua (daha) söyledi.
İzah:
Hadisin tâbiûndan olan
râvisi hadisi kimden duyduğunu kesin olarak hatırlayamamış. Ancak Enes b.
Mâlik'ten dinlediğini zannederek rivayetinde buna işaret etmiştir.
Rivayetten anlaşıldığına
göre, Hz. Peygamber "Allah'ım, fayda vermeyen namazdan sana
sığınırım" diye dua etmiştir. Namazın fayda vermesinden maksat, kabul
edilip sevaba vesile olmasıdır. Metinde görüldüğü üzere Enes başka bir dua
ilâve etmiş, fakat bu ilavenin ne olduğuna işaret edilmemiştir. Hadisin Ebû
Dâvud'dan başka bir yerde rivayeti olmadığı için o ilâvenin ne olduğunu
öğrenmek mümkün olamamıştır.