DEVAM: 177-178.
Teşehhüdle İlgili Hadisler
حَدَّثَنَا
عَاصِمُ بْنُ
النَّضْرِ
حَدَّثَنَا
الْمُعْتَمِرُ
قَالَ
سَمِعْتُ
أَبِي
حَدَّثَنَا
قَتَادَةُ
عَنْ أَبِي
غَلَّابٍ
يُحَدِّثُهُ
عَنْ
حِطَّانَ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ
الرَّقَاشِيِّ
بِهَذَا الْحَدِيثِ
زَادَ
فَإِذَا
قَرَأَ
فَأَنْصِتُوا
وَقَالَ فِي
التَّشَهُّدِ
بَعْدَ أَشْهَدُ
أَنْ لَا
إِلَهَ
إِلَّا
اللَّهُ
زَادَ وَحْدَهُ
لَا شَرِيكَ
لَهُ قَالَ
أَبُو دَاوُد
وَقَوْلُهُ
فَأَنْصِتُوا
لَيْسَ بِمَحْفُوظٍ
لَمْ يَجِئْ
بِهِ إِلَّا
سُلَيْمَانُ
التَّيْمِيُّ
فِي هَذَا
الْحَدِيثِ
Ebû Gallâb, Katâde'ye,
Hıttân b. Abdillah er-Rekâşî'den naklen önceki (971.) hadisi anlatmıştır.
(Râvilerden Süleyman
et-Teymî) ondan fazla olarak (Rasulullah'ın); "İmam okuduğu zaman susunuz"
(buyurduğunu) ve teşehhüdde dedikten sonra, dediğini de ilâve etmiştir.
Ebû Davud dedi ki:
"susunuz" sözü, mahfuz değildir. Onu, bu hadiste Süleyman b.
et-Teymî'den başka kimse rivayet etmemiştir.”
Diğer tahric: Müslim,
salât; Nesâi, iftitah; İbn Mâce, ikâme; Ahmed b. Hanbel, II, 376, 420; IV, 415.