SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

SALAT BAHSİ

<< 903 >>

بَاب فِي التَّخَصُّرِ وَالْإِقْعَاءِ

155-156. (Kıyamda) Elleri Böğrüne Koymak Ve Kalçalar Üzerine Oturup Elleri Yere Dayamak

 

حَدَّثَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِيِّ عَنْ وَكِيعٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ زِيَادِ بْنِ صَبِيحٍ الْحَنَفِيِّ قَالَ صَلَّيْتُ إِلَى جَنْبِ ابْنِ عُمَرَ فَوَضَعْتُ يَدَيَّ عَلَى خَاصِرَتَيَّ فَلَمَّا صَلَّى قَالَ هَذَا الصَّلْبُ فِي الصَّلَاةِ وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَنْهَى عَنْهُ

 

Ziyad b. Subeyh ei-Hanefî'den; demiştir ki: İbn Ömer (r.a.)'in yanında namaz kıldım ve (namazda) ellerimi böğrüme koydum. Namazı kılınca (bana şöyle) dedi: "Namazdaki şu hal asılmış kimse(nin hali gibi)dir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de bundan nehyederdi."

 

 

Diğer tahric: Nesaî, iftitah

 

AÇIKLAMA:    

 

Sözlükte "hasıra" kelimesi böğür anlamına gelir. "Tahassür"  ise, eli böğründe dikilmek demektir.kelimesi ise, kalçaları yere koyarak yan taraftan ellerin üzerine abanmak demektir. An­cak tarif edilen şekildeki oturuşun bu hadisle bir ilgisi olmadığından bu ba­bın başlığında kelimesinin bulunmaması uygun olurdu. Çünkü hadis sadece kıyamda elleri böğründe durmakla ilgilidir.

 

Salb kelimesi, "asmakj asılmak" manasına gelir, İbn Ömer (r.a.) Haz­retlerinin ifadesinden anlaşılıyor ki, kıyamda bu şekilde duran kişinin man­zarası ağaca asılan kişinin haline benzer. Çünkü ağaca asılan kişi ellerini ağacın gövdesi üzerine sarkıtır. Böyle çirkin bir manzara arz etmekten korumak için Resul-i Ekrem (s.a.v.) namaz kılarken kıyamda elleri böğründe durmaktan mü'minleri nehyetmiştir.

 

Bu nehyin zahirine bakan zahirî ulemasına göre namazda elleri böğrü­ne koymak haramdır.

 

İbn Abbas, Aişe, Mücahid, İbrahim en-Nehaî, İmam Malik, Şafiî haz­retleriyle Hanefî ve Hanbelî ulemasına (r.a.) göre ise kıyamda elleri böğrün­de durmak tahrimen mekruhtur. Bezlu'l-mechud sahibinin ifadesine göre metinde geçen "Salb" kelimesine başka mana verenler olmuşsa da bu ma­nalar zayıf görülmüştür. Bu manalardan bazıları şunlardır:

 

1. Elinde asa tutarak buna dayanmak.

 

2. Namazda bir surenin sonundan sadece birkaç ayeti okuyarak okuna­cak süreyi kısaltmak,

 

3. Kıyamı rüku'u ve sücudu kısaltmak suretiyle namazı çabuklaştırmak.Ancak ulemanın muhakkik ve müdekkiklerine göre bu kelime "asıl­mış kimse" demektir ki, biz de tercümemizde bu manayı tercih ettik.

 

Kıyamda elleri böğründe durmaktan nehyedilmenin sebebi üzerinde de çeşitli görüşler vardır:

 

1. Bazılarına göre İblis devamlı surette eli böğründe gezdiği için namaz­da böyle durmak yasaklanmıştır. Yine îblis gökten yere eli böğründe inmiş­tir, (îbn Ebî Şeybe, İbn Abbas'tan rivayet etmiştir).         

 

2. Yahudilere benzemekten korunmak içini yasaklanmıştır.Çünkü on­lar namazlarında ellerini böğürlerine koyarlar. (İbn Ebi Şeybe, Hz. Aişe'-den rivayet etmiştir).

 

3. Cehennem ehli elleri böğürlerinde istirahat ederler. (İbn Ebi Şeybe Hz. Aişe'den ve Mücahid'den rivayet etmiştir. Beyhakî de Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir).

 

4. Musibete uğrayan kimselerin haline benzediği için yasaklanmıştır. Çün­kü bir kimsenin başına bir musibet geldiği zaman elleri böğründe kalır. Bu görüş de Hattabî'ye aittir.[Bezlu'l-mechud, V, 174.]