باب: من
الإكراه.
5. BİR ÇEŞiT ZORLAMA
{كُرْهاً}
/الأحقاف: 15/
و{كَرْهاً} /آل
عمران: 83/: واحد.
İkrah kökünden olan "kerh" ve "kurh" aynı
manaya gelir.
حدثنا حسين
بن منصور:
حدثنا أسباط
بن محمد: حدثنا
الشيباني
سليمان بن
فيروز، عن
عكرمة، عن ابن
عباس. قال
الشيباني:
وحدثني عطاء
أبو الحسن
السوائي، ولا
أظنه إلا ذكره
عن ابن عباس
رضي الله
عنهما: {يا
أيها الذين
آمنوا لا يحل
لكم أن ترثوا
النساء
كَرْهاً}.
الآية. قال:
كانوا إذا مات
الرجل كان
أولياؤه أحق
بامرأته: إن
شاء بعضهم
تزوجها، وإن
شاؤوا
زوجوها، وإن
شاؤوا لم
يزوجوها، فهم
أحق بها من
أهلها، فنزلت
هذه الآية في
ذلك.
[-6948-] İbn Abbas "Ey iman edenler! Kadınlara zorla
varis olmanız size helal değildir"(Nisa 19) ayet-i kerimesinin nüzul
sebebi hakkında şu açıklamayı yapmıştır: İslam'dan önce Arapların adeti şuydu:
Bir erkek öldüğünde onun yakınları karısına, herkesten daha çok hak sahibi idi.
İsterlerse aralarından biri o kadınla evlenir, isterlerse onu başkasıyla
evlendirirler, dilerlerse o kadını kimseyle evlendirmezlerdi. Onlar bu kadın
hakkında onun ailesinden daha çok söz sahibi idiler. İşte bu ayet, bu hususta
indi.
Fethu'l-Bari Açıklaması:
"Bir çeşit zorlama." İbn Battal'ın nakline göre
Mühelleb şöyle demiştir: Bu başlıktan anlaşılan şudur: Kim bir kadını onun
mirasına tamah ederek ölünceye kadar nikahı altında tutarsa bu miras Kur'an
ayetiyle ona helal değildir. Ayetin mirasın helalolmadığı yolundaki bu ifadesi,
zahiri hükme göre erkeğin ondan miras almasının sahih olmamasını gerektirmez.