باب:
التماس
الوضوء إذا
حانت الصلاة.
32. Namaz Vakti Geldiğinde Abdest İçin Su Aramak
-وقالت
عائشة: حضرت
الصبح،
فالتمس الماء
فلم يوجد،
فنزل التيمم.
Aişe r.anha şöyle demiştir: "Sabah namazı vakti girdi, su
arandı ancak bulunamadı. Bunun üzerine teyemmüm (ayeti) indirildi."
حدثنا
عبد الله بن
يوسف قال:
أخبرنا مالك،
عن إسحاق بن
عبد الله بن
أبي طلحة، عن
أنس بن مالك
أنه قال: رأيت
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم، وحانت
صلاة العصر،
فالتمس الناس
الوضوء فلم
يجدوه، فأتي
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم بوضوء،
فوضع رسول
الله صلى الله
عليه وسلم في
ذلك الإناء
يده، وأمر
الناس أن
يتوضؤوا منه،
قال: فرأيت
الماء ينبع من
تحت أصابعه،
حتى توضؤوا من
عند آخرهم.
[-169-] Enes İbn Malik (r.a.) şöyle demiştir: Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'i bir ikindi vakti girdiğinde gördüm. İnsanlar su
arıyorlardı ancak bulamadılar. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e abdest suyu getirildi. Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) bu kabın içine elini koydu ve insanların bu kaptan abdest
almalarını emretti. Suyun onun parmaklarının arasından kaynadığını gördüm. Bu
su ile hiçbir kimse dışarıda kalmaksızın herkes abdest aldı.
Tekrar: 195, 200, 3573, 3574, 3575.
Diğer tahric; Tirmizi Menakib; Müslim, Fedail
AÇIKLAMA: Hz. Aişe'nin yukarıdaki sözü, teyemmüm
ayetinin inişi olayı ile ilgili hadisinin bir bölümüdür. Bunun tamamı Teyemmüm
bölümünde gelecektir.[334 nolu hadis]
Ibnü'l-Münzir şöyle demiştir: Buharî bu başlığı seçmekle, namaz vakti
girmeden önce abdest almak için su aramanın gerekli olmadığına delil getirmek
istemiştir. Çünkü Hz. Peygamber sahabenin su aramayı geciktirmesini
yadirgamamıştır, bu da aramanın geciktirilmesinin caiz olduğunu gösterir. Bu
hadisle ilgili ayrıntılı açıklama Peygamberlik Mucizeleri bölümünde
gelecektir.[3572 nolu hadis.]
Hadisten Çıkan
Bazı Sonuçlar
Hadis, zaruret durumunda abdest almasına yeterli olacak sudan
fazlasına sahip olan kişinin bunu başkaları ile paylaşmasının meşru olduğuna
delildir.
Abdest alan kişinin az olan suyu avucuna alması o suyu
"kullanılmış su (ma-i müsta'mel) kılmaz.
Şafiî bu hadisi, elleri kaba sokmadan önce yıkama emrinin,
farziyet değil mendupluk ifade ettiğine delil olarak getirmiştir.
Kadı İyad şöyle demiştir: Bu olayı güvenilir ravilerden çok
sayıda kişi, bir grup sahabeden rivayet etmiştir. Hatta sahabeden hiç kimsenin
bu rivayetlere tepki gösterdiği de rivayet edilmemiştir. Bu durumda bu olay Hz.
Peygamber'in kesin olarak sabit olmuş mucizelerinden kabul edilir.