HAKİM

el-Müstedrek

TAHARET

 

265- Aşırı Soğukta Cünüplükten Dolayı Gusletmemek

 

646- Bize Fakih Ebu Bekr Ahmed b. İshak haber verdi, bize Ebu'l-Musenna bildirdi, bize Müsedded tahdis etti, bize Halid b. Halidel-Hazza, Ebu Kılabe'den tahdis etti. O Amr b. Bucdan'dan, o Ebu Zerr'den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanında bir miktar koyun toplandı. Allah Rasulü ey Ebu Zerr bunları aL, Badiye'ye (otlak bulunan bir yere) götür dedi. Ben de Rebeze'ye gittim. Ona: Bazen ben cünüp oluyorum, beş altı gün kaldığım oluyordu. Sonra Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanına gittim. Ebu Zerr dedi ki: Susup sesimi çıkarmadım. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Anan seni kaybedesice ey Ebu Zerr vayananın haline!" Sonra bir cariyeyi çağırdı, o da bir kırba su getirdi. Beni bir elbise ile örttü. Ben de devenin arkasına çekilip, saklandım ve guslettim. Üzerimden bir dağı kaldırıp bırakmış gibi oldum. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Temiz toprak isterse on seneye kadar devam etsin müslümanın kendisi ile abdest alacağı şeydir. Su bulduğun takdirde o suyu tenine değdir çünkü bu daha hayırlıdır."

 

Bu sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Çünkü onlar Amr b. Bucdan'ın, Ebu Kılabe el-Cermi dışında bir ravisini bulamamışlardır. Bu ise benim bu hususta koştuğum şartlardandır. Bununla birlikte her ikisinin de bunun gibi bir hadisi iki kitabın çeşitli yerlerinde tahriç ettikleri de sabittir.

 

Diğer Tahric: Ebu Davud, 332; Beyhaki, es-Sünenu'l-Kübra, I, 220; Abdurrezzak, Musannef, 913; İmam Ahmed, Müsned, V, 255; İbn Hibban, Sahih, 1311; Tirmizi, 124; Nesdi, I, 171; Darakutni, I, 181; İbn Ebi Şeybe, Musannef, I, 156; Taberani, Evsat, 484. Darakutni, Ebu Hatim, Nevevi ve başkaları bu hadisin sahih olduğunu belirtmişlerdir.

 

 

 

647- Bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Yakub tahdis etti, bize Muhammed b. Abdullah b. Abdulhakem bildirdi. Bize İbn Vehb bildirdi. Bana Amr b. el-Haris ile bir başka adam Yezid b. Ebi Habib'den tahdis etti. O İmran b. Ebi Enes'ten, o Abdurrahman b. Cubeyr'den, o Amr b. el-As'ın azatlısı Ebu Kays'den rivayet ettiğine göre Amr b. As bir seriyyenin (askeri birliğin) komutanı idi. Benzeri görülmedik aşırı bir soğuk onlara isabet etti. Sabah namazını kıldırmak üzere çıktı ve şöyle dedi: Allah'a yemin ederim dün (gece) ihtilam oldum. Şu kadar var ki Allah'a yemin ederim bunun gibi soğuk bir gece de görmedim. Sizin yüzünüz üzerinden hiç benzeri (bir soğuk) geçti mi? Onlar hayır dediler. Amr apış aralarını ve benzeri yerlerini yıkayıp, namaz abdesti gibi abdest aldı sonra onlara namaz kıldırdı. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzuruna gelince, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Amr'ı ve size arkadaşlığını nasıl buldunuz?" diye sordu. Ondan hayırlı şekilde övgüyle söz ettiler ve: Ey Allah'ın Rasulü cünüp olarak bize namaz kıldırdı dediler. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Amr'a birisini gönderdi ve ona durumu sorunca, Amr ona durumu ve karşı karşıya kaldığı soğuğu haber verince şunları da ekledi: Ey Allah'ın Rasulü şüphesiz Allah: "Kendinizi öldürmeyiniz" buyurmaktadır. Eğer gusletmiş olsaydım ölecektim dedi. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Amr'ın yüzüne güldü.

 

Bu Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olduğu halde bunu tahriç etmemişlerdir. Benim kanaatime göre her ikisi de Cerir b. Kilabe'in, Yahya b. Eyyub'dan, onun Yezid b. Ebi Habib'den diye gelen hadisi gerekçe göstererek illetli olduğunu söylemişlerdir. Bu hadisi de:

 

Diğer Tahric: Ebu Davud, 335; İbn Hibbiln, Sahih, 1315; Darakutni, I, 179; Beyhaki, es-Sünenu'l-Kübra, I, 226; İmam Ahmed, Müsned, IV, 203. Senedi - Hakim'in hadisten tahriç ettiği bu kısmı ile- kavidir.

 

 

 

648- Bize fakih Ahmed b. Süleyman tahdis edip dedi ki: Abdulmelik b. Muhammed'e ben de işitiyorken okundu dedi ki: Bize Vehb b. Cerir b. Kilabe tahdis etti, bize babam tahdis edip dedi ki: Yahya b. Eyyub'u, Yezid b. Ebi Habib'den tahdis ederken dinledim. O İmran b. Ebi Enes'ten, o Abdurrahman b. Cubeyr'den, o Amr b. el-As'tan şöyle dediğini nakletti: Zatu's-Selasil gazvesinde soğuk bir gecede ihtilam oldum. Gusledecek olursam öleceğimden korktum. Bundan ötürü teyemmüm ettim sonra arkadaşlarıma sabah namazını kıldırdım. Bunu Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ye aktardılar. Allah Rasulü: "Ey Amr cünüp olduğun halde arkadaşlarına namaz kıldırdın (öyle mi?)" buyurdu. Ben de beni gusletmekten alıkoyan durumu ona haber verip: Çünkü ben yüce Allah'ı: "Kendinizi öldürmeyiniz. Şüphesiz Allah size çok merhametlidir." (Nisa, 29) buyurduğu nu biliyorum. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) güldü ve hiçbir şey demedi.

 

Cerir b. Kilabe'in bu hadisi ise (Amr İbnu'l-As'ın azatlısı olan) Ebu Kays'ı zikrederek mevsul olarak rivayet etmiş bulunan Amr b. el-Haris'in hadisinin illetli olmasını gerektirmemektedir. Çünkü Mısır ahalisi kendi(lerinden olanların) hadislerini Basralılardan daha iyi bilirler.

 

Diğer Tahric: Ebu Davud, 334. Buradaki lafzın aynısı ile bir öncekine de bakınız.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

266- Yarası Bulunup da ihtilam Olan Bir Kimse Ne Yapar?