HAKİM el-Müstedrek |
TAHARET |
265- Aşırı Soğukta Cünüplükten Dolayı Gusletmemek |
646- Bize Fakih Ebu Bekr
Ahmed b. İshak haber verdi,
bize Ebu'l-Musenna
bildirdi, bize Müsedded tahdis
etti, bize Halid b. Halidel-Hazza,
Ebu Kılabe'den tahdis etti. O Amr b. Bucdan'dan, o Ebu Zerr'den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanında bir miktar koyun toplandı. Allah Rasulü ey Ebu Zerr
bunları aL, Badiye'ye (otlak bulunan bir yere) götür
dedi. Ben de Rebeze'ye gittim. Ona: Bazen ben cünüp
oluyorum, beş altı gün kaldığım oluyordu. Sonra Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanına gittim. Ebu Zerr dedi ki: Susup sesimi çıkarmadım. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Anan seni kaybedesice
ey Ebu Zerr vayananın haline!" Sonra bir cariyeyi çağırdı, o da
bir kırba su getirdi. Beni bir elbise ile örttü. Ben de devenin arkasına
çekilip, saklandım ve guslettim. Üzerimden bir dağı kaldırıp bırakmış gibi
oldum. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Temiz toprak
isterse on seneye kadar devam etsin müslümanın
kendisi ile abdest alacağı şeydir. Su bulduğun
takdirde o suyu tenine değdir çünkü bu daha hayırlıdır."
Bu sahih bir hadis
olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Çünkü onlar Amr
b. Bucdan'ın, Ebu Kılabe el-Cermi dışında bir ravisini bulamamışlardır. Bu ise benim bu hususta koştuğum
şartlardandır. Bununla birlikte her ikisinin de bunun gibi bir hadisi iki
kitabın çeşitli yerlerinde tahriç ettikleri de
sabittir.
Diğer Tahric: Ebu Davud,
332; Beyhaki, es-Sünenu'l-Kübra, I, 220; Abdurrezzak, Musannef, 913; İmam Ahmed, Müsned, V, 255; İbn Hibban, Sahih, 1311; Tirmizi,
124; Nesdi, I, 171; Darakutni,
I, 181; İbn Ebi Şeybe, Musannef, I, 156; Taberani, Evsat, 484. Darakutni, Ebu Hatim, Nevevi ve başkaları bu hadisin sahih olduğunu
belirtmişlerdir.
647- Bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Yakub tahdis etti, bize Muhammed
b. Abdullah b. Abdulhakem bildirdi. Bize İbn Vehb bildirdi. Bana Amr b. el-Haris ile bir başka adam Yezid
b. Ebi Habib'den tahdis etti. O İmran b. Ebi Enes'ten, o Abdurrahman b. Cubeyr'den, o Amr b. el-As'ın azatlısı Ebu Kays'den rivayet ettiğine göre Amr
b. As bir seriyyenin (askeri birliğin) komutanı idi.
Benzeri görülmedik aşırı bir soğuk onlara isabet etti. Sabah namazını kıldırmak
üzere çıktı ve şöyle dedi: Allah'a yemin ederim dün (gece) ihtilam oldum. Şu
kadar var ki Allah'a yemin ederim bunun gibi soğuk bir gece de görmedim. Sizin
yüzünüz üzerinden hiç benzeri (bir soğuk) geçti mi? Onlar hayır dediler. Amr apış aralarını ve benzeri yerlerini yıkayıp, namaz abdesti gibi abdest aldı sonra
onlara namaz kıldırdı. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın huzuruna gelince, Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Amr'ı ve size arkadaşlığını nasıl
buldunuz?" diye sordu. Ondan hayırlı şekilde övgüyle söz ettiler ve: Ey
Allah'ın Rasulü cünüp olarak bize namaz kıldırdı
dediler. Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) Amr'a
birisini gönderdi ve ona durumu sorunca, Amr ona
durumu ve karşı karşıya kaldığı soğuğu haber verince şunları da ekledi: Ey
Allah'ın Rasulü şüphesiz Allah: "Kendinizi
öldürmeyiniz" buyurmaktadır. Eğer gusletmiş olsaydım ölecektim dedi. Bunun
üzerine Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) Amr'ın
yüzüne güldü.
Bu Buhari
ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olduğu halde bunu tahriç
etmemişlerdir. Benim kanaatime göre her ikisi de Cerir
b. Kilabe'in, Yahya b. Eyyub'dan,
onun Yezid b. Ebi Habib'den diye gelen hadisi gerekçe göstererek illetli
olduğunu söylemişlerdir. Bu hadisi de:
Diğer Tahric: Ebu Davud,
335; İbn Hibbiln, Sahih,
1315; Darakutni, I, 179; Beyhaki,
es-Sünenu'l-Kübra, I, 226;
İmam Ahmed, Müsned, IV,
203. Senedi - Hakim'in hadisten tahriç ettiği bu
kısmı ile- kavidir.
648- Bize fakih Ahmed b. Süleyman tahdis edip dedi ki: Abdulmelik
b. Muhammed'e ben de işitiyorken okundu dedi ki: Bize Vehb
b. Cerir b. Kilabe tahdis etti, bize babam tahdis
edip dedi ki: Yahya b. Eyyub'u, Yezid
b. Ebi Habib'den tahdis ederken dinledim. O İmran
b. Ebi Enes'ten, o Abdurrahman b. Cubeyr'den, o Amr b. el-As'tan şöyle dediğini nakletti: Zatu's-Selasil gazvesinde soğuk
bir gecede ihtilam oldum. Gusledecek olursam öleceğimden korktum. Bundan ötürü
teyemmüm ettim sonra arkadaşlarıma sabah namazını kıldırdım. Bunu Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ye
aktardılar. Allah Rasulü: "Ey Amr cünüp olduğun halde arkadaşlarına namaz kıldırdın (öyle
mi?)" buyurdu. Ben de beni gusletmekten alıkoyan durumu ona haber verip:
Çünkü ben yüce Allah'ı: "Kendinizi öldürmeyiniz. Şüphesiz Allah size çok
merhametlidir." (Nisa, 29) buyurduğu nu
biliyorum. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
güldü ve hiçbir şey demedi.
Cerir b. Kilabe'in bu hadisi ise (Amr İbnu'l-As'ın azatlısı olan) Ebu Kays'ı zikrederek mevsul olarak rivayet etmiş bulunan Amr
b. el-Haris'in hadisinin illetli olmasını gerektirmemektedir. Çünkü Mısır
ahalisi kendi(lerinden olanların) hadislerini
Basralılardan daha iyi bilirler.
Diğer Tahric: Ebu Davud,
334. Buradaki lafzın aynısı ile bir öncekine de bakınız.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
266- Yarası
Bulunup da ihtilam Olan Bir Kimse Ne Yapar?