DEVAM: 18- Ömer b.
Hattab (r.a.)’in hayat hikayesi.
حدثنا الحسن
بن صباح
البزار حدثنا
زيد بن حباب
عن خارجة بن
عبد الله بن
سليمان بن زيد
بن ثابت
أخبرنا يزيد
بن رومان عن
عروة عن عائشة
قالت كان رسول
الله صلى الله
عليه وسلم جالسا
فسمعنا لغطا
وصوت صبيان
فقام رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فإذا حبشية
تزفن
والصبيان حولها
فقال يا عائشة
تعالي فانظري
فجئت فوضعت لحيي
على منكب رسول
الله صلى الله
عليه وسلم فجعلت
أنظر إليها ما
بين المنكب
إلى رأسه فقال
لي أما شبعت
أما شبعت قالت
فجعلت أقول لا
لأنظر منزلتي
عنده إذ طلع
عمر قال فارفض
الناس عنها
قالت فقال
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
إني لأنظر إلى
شياطين الإنس
والجن قد فروا
من عمر قالت
فرجعت
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح غريب من
هذا الوجه
Âişe (r.anha)’dan
rivâyete göre, şöyle demiştir:
Rasûlullah (s.a.v.)
yanımızda oturmakta idi derken bir gürültü ve çocuk sesleri duyduk. Rasûlullah
(s.a.v.) kalktı. Bir de ne görelim! Habeşistânlı bir kadın oynuyor ve çocuklar
da etrafını çevirip ona bakıyorlar. Rasûlullah (s.a.v.):
“Ey Âişe, gel de sende
bak” buyurdu. Geldim çenemi Nebi (s.a.v)’in omuzu üzerine koyarak omuzu ile
başı arasından o kadını seyretmeye başladım. Rasûlullah (s.a.v.) bana:
“Seyretmeye doydun mu?
doydun mu?” buyurdu. Ben de oynayan kadını seyretmek için değil Nebi (s.a.v)’in
yanındaki kıymetini anlamak için hayır diyordum. Bu arada Ömer geliverdi.
Herkes o kadının çevresinden dağılıverdi. Bunun üzerine Nebi (s.a.v) şöyle
buyurdu:
“İnsan ve cin
şeytanlarının Ömer’den kaçtıklarını görmekteyim.” Ben de evime döndüm.
Tirmizî rivâyet
etmiştir.
Tirmizî: Bu hadis bu
şekliyle hasen sahih garibtir.