DEVAM: 18- Ömer b.
Hattab (r.a.)’in hayat hikayesi.
حدثنا
الحسين بن
حريث حدثنا
علي بن الحسين
بن واقد حدثني
أبي حدثني عبد
الله بن بريدة
قال سمعت
بريدة يقول
خرج رسول الله
صلى الله عليه
وسلم في بعض
مغازيه فلما
انصرف جاءت
جارية سوداء
فقالت يا رسول
إني كنت نذرت
إن ردك الله
صالحا أن أضرب
بين يديك
بالدف وأتغنى
فقال لها رسول
الله صلى الله
عليه وسلم إن
كنت نذرت
فاضربي وإلا
فلا فجعلت
تضرب فدخل أبو
بكر وهي تضرب
ثم دخل علي
وهي تضرب ثم
دخل عثمان وهي
تضرب ثم دخل
عمر فألقت
الدف تحت
أستها ثم قعدت
عليه فقال
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
إن الشيطان
ليخاف منك يا
عمر إني كنت
جالسا وهي
تضرب فدخل أبو
بكر وهي تضرب
ثم دخل علي وهي
تضرب ثم دخل
عثمان وهي
تضرب فلما
دخلت أنت يا
عمر ألقت الدف
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح غريب من
حديث بريدة
وفي الباب عن
عمر وسعد بن
أبي وقاص
وعائشة
Abdullah b. Büreyde
(r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Büreyde’den işittim şöyle diyordu:
Rasûlullah (s.a.v.), bir
savaşa çıkmıştı. Savaştan dönünce siyah bir cariye geldi ve:
Ey Allah’ın Rasûlü! Seni
sağ salim bu savaştan Allah çevirirse senin önünde def çalıp şarkı söylemeyi
adamıştım. Rasûlullah (s.a.v.):
Eğer adamış isen çal
değilse olmaz. Cariye çalmaya başladı. Ebû Bekir girdi Cariye çalıyordu. Ali
girdi cariye çalmaya devam ediyordu. Osman girdi Cariye yine çalmasını
sürdürüyordu sonra Ömer girince Cariye def'i altına alıp üstüne oturdu. Bunun
üzerine Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Ey Ömer! Şeytan bile
senden korkuyor. Benim yanımda cariye çalıyordu; Ebû Bekir yanıma geldi cariye
çalmaya devam etti, sonra Ali geldi yine çalıyordu, Osman geldi yine çalmayı
sürdürdü sen gelince cariye defi elinden attı.”
Diğer tahric: Müsned:
21911
Tirmizî: Bu hadis
Büreyde rivâyeti olarak hasen sahih ğaribtir. Bu konuda Ömer, Sa’d b. Ebî
Vakkâs ve Âişe’den de hadis rivâyet edilmiştir.
Bir sonraki yani 3691’i
de oku!