DEVAM: 10- Tevbe
suresinden tefsir edilen ayetler.
حدثنا محمود
بن غيلان
حدثنا وكيع
حدثنا سفيان
عن أبي إسحاق
عن أبي الخليل
كوفي عن علي
قال سمعت رجلا
يستغفر
لأبويه وهما
مشركان فقلت له
أتستغفر لأبويك
وهما مشركان
فقال أو ليس
أستغفر
إبراهيم لأبيه
وهو مشرك
فذكرت ذلك
للنبي صلى
الله عليه
وسلم فنزلت {
ما كان للنبي
والذين آمنوا
أن يستغفروا
للمشركين }
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
قال وفي الباب
عن سعيد بن
المسيب عن
أبيه
Ali (r.a.)’den rivâyete göre,
şöyle demiştir: Bir adamın müşrik olan anne ve babası için istiğfar ettiğini
işittim ve kendisine annen ve baban müşrik oldukları halde istiğfar mı
ediyorsun? dedim. O da İbrahim (a.s), babası müşrik olduğu halde; etmemiş
miydi? dedi. Durumu Nebi (s.a.v)’e aktardım Tevbe 113. ayeti indi: “Allah’tan başkalarına ilahlık yakıştıran kimselerin
Cehennemlik oldukları besbelli olduktan sonra, yakın akrabalar olsa bile,
onların bağışlanmalarını dilemek, artık ne Nebiye, ne de iman edenlere
yakışır.”
Diğer tahric: Nesâî,
Cenaiz
Tirmizî: Bu hadis
hasendir. Tirmizî: Bu konuda Saîd b. Müseyyeb ve babasından da hadis rivâyet
edilmiştir.