26- ARAZİ VE
BAHÇELERİN SULAMASINDA SIRALAMA NASILDIR?
حدثنا قتيبة
حدثنا الليث
عن بن شهاب عن
عروة أنه حدثه
أن عبد الله
بن الزبير
حدثه أن رجلا
من الأنصار
خاصم الزبير
عند رسول الله
صلى الله عليه
وسلم في شراج
الحرة التي
يسقون بها
النخل فقال
الأنصاري سرح
الماء يمر
فأبى عليه
فاختصموا عند
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
فقال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
للزبير اسق يا
زبير ثم أرسل
الماء إلى
جارك فغضب
الأنصاري
فقال يا رسول
الله إن كان
بن عمتك فتلون
وجه رسول الله
صلى الله عليه
وسلم ثم قال
يا زبير اسق
ثم احبس الماء
حتى يرجع إلى
الجدر فقال
الزبير والله
إني لأحسب
نزلت هذه الآية
في ذلك { فلا
وربك لا
يؤمنون حتى
يحكموك فيما شجر
بينهم }
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح وروى
شعيب بن أبي
حمزة عن
الزهري عن
عروة بن
الزبير عن
الزبير ولم
يذكر فيه عن عبد
الله بن
الزبير ورواه
عبد الله بن
وهب عن الليث
ويونس عن
الزهري عن
عروة عن عبد
الله بن الزبير
نحو الحديث
الأول
Abdullah b. Zübeyr
(r.a.)’den rivâyete göre,
Ensardan bir adam
hurmalıkları suladıkları harre deresi su yolları ve sulama sırası hakkında Zübeyr’den
davacı olmuştu. Bu dereden geçen su önce Zübeyr’in hurmalığına uğrar sonra
Ensarî’nin hurmalığına geçerdi. Bir seferinde Zübeyr suyu tutup hurmalığını
sulayacağı sırada Ensarî dedi ki:
“Suyu
bırak ta bize gelsin” fakat Zübeyr kendi hurmalığını sulamadan bırakmak ve
sulama sırasını komşusuna vermek istemedi. İki taraf Peygamber (s.a.v.)
huzurunda muhakeme oldular ve Rasûlullah (s.a.v.), Zübeyr’e:
“Ey Zübeyr tarlanı sula
sonra suyu komşusuna doğru salıver” buyurdular.
Ensarî öfkelendi ve:
“Hala oğlu olduğu için
mi onu kayırdın? Dedi. Bu saygısızca söz üzerine Rasûlullah (s.a.v.)’in rengi
değişti ve şöyle buyurdu:
“Ey Zübeyr bahçeni sula
ve suyu bırakma, duvardan aşıncaya kadar.”
Zübeyr diyor ki:
Şu ayetin bu hâdise
hakkında indiğini sanıyorum:
“Hayır hayır! Rabbine
andolsun ki onlar, aralarında anlaşmazlığa düştükleri her konuda sen Peygamber
(s.a.v.)’i hakem yapmadıkça ve sonra senin kararına kalplerinde hiçbir sıkıntı
duymaksızın tam bir teslimiyetle uymadıkça gerçekten inanmış olmazlar.” (Nisa: 65)
Diğer tahric: Buhârî,
Müsakat
Tirmizî: Bu hadis
hasen sahihtir.
Şuayb b. ebî Hamza,
Zührî’den, Urve b. Zübeyr’den ve Zübeyr’den rivâyet etti ve bu rivâyette
“Abdullah b. Zübeyr”den demedi. Yine Abdullah b. Vehb; Leys’den, Yunus’tan,
Zührî’den, Urve’den ve Abdullah b. Zübeyr’den birinci rivâyetin bir benzerini
bize rivâyet etmiştir.