SÜNEN-İ TİRMİZİ

Bablar Konular Numaralar  

NAMAZ BAHSİ

<< 359 >>

DEVAM: 154- (266). BİR KİŞİ KENDİSİNİ İSTEMEYEN KİMSELERE İMAM OLMASIN

 

حدثنا هناد حدثنا جرير عن منصور عن هلال بن يساف عن زياد بن أبي الجعد عن عمرو بن الحارث بن المصطلق قال كان يقال أشد الناس عذابا يوم القيامة اثنان امرأة عصت زوجها وإمام قوم وهم له كارهون

 

قال هناد قال جرير قال منصور فسألنا عن أمر الإمام فقيل لنا إنما عني بهذا أئمة ظلمة فأما من أقام السنة فإنما الإثم على من كرهه

 

Amr b. Hâris b. el Mustalık (r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir:

 

“Kıyamet günü azabı en şiddetli olan iki kişiden bahsedildi; Kocasına isyan eden kadınla, kendisini istemedikleri halde onlara imâmlık yapan kimse.”

 

 

Tirmîzî rivâyet etmiştir.

 

Hennâd ve Cerir’den aktarıldığına göre Mansur şöyle demiştir: imâmlar konusunda sormuştuk ta bize şöyle denildi; “Buradaki azab zalim haksızlık yapan ve cahil imâmlar içindir, sünnete göre yaşayan imâmlara gelince, günah o imâmı istemeyen kimselere aittir.