UMDETU’L

AHKAM

TALAK / BOŞANMA

 

KAİF (DENİLEN İZ SÜREN VE BENZERLİKLERDEN ANLAYAN) KİMSENİN ÇOCUĞUN NESEBİNİ TESPİT ETMESİ İLE AMEL ETMEK BABI

 

3602-38/1- Bize Yahya b. Yahya ve Muhammed b. Rumh tahdis edip dedi ki: Bize Leys haber verdi. Bize Kuteybe b. Said de tahdis etti, bize Leys, İbn Şihab'dan tahdis etti, o Urve'den, o Aişe'den şöyle dediğini rivayet etti:

 

Rasulullah (s.a.v.) yüzünün çizgileri parlayarak sevinçli bir halde yanıma girdi ve: "Gördün mü? Mücezziz az önce Zeyd b. Harise ile Üsame b. Zeyd'e baktı da bu ayaklar hiç şüphesiz birbirindendir, dedi" buyurdu. 

 

Açıklama:

 

"Aişe (radıyallahu anha) dedi ki: Rasulullah (s.a.v.) yüzünün çizgileri parlayarak sevinçli bir halde yanıma girdi... buyurdu." Dil bilginleri der ki: Te harfi fethalı, re harfi ötreli olarak: "tebruku" sevinçten aydınlık saçıyor, ışık saçıyor demektir. Esarır ise alındaki çizgiler demektir. Bunun tekili: sir ve sürur diye, çoğulu: esrar diye gelir. Çoğulun çoğulu ise esarır'dir.

 

Mucezziz, sahih ve meşhur şekli ile böyle telaffuz edilir. Kadı, Darakutni ve Abdulgani'den her ikisinin İbn Cureye'den ilk ze harfinin fethalı okunacağını (Mücezzez) diye naklettiklerini söylemektedir. İbn Abdü'l-Berr ile Ebu Ali elGassani'den rivayete göre ise İbn Cureye adının Muhriz olduğunu söylemiştir. Doğrusu ise birincisidir. Mücezziz, Müdlic oğullarındandır. İlim adamlarının dediklerine göre kıyafet ilmi, Müdlk oğulları ile Esed oğulları arasında yaygın olup Araplar onların bu işi bildiklerini itiraf ediyorlardı.

 

"Az önce baktı" yani biraz önce şu ana göre uzak olmayan yakın bir zamanda demektir.

Kadı Iyaz dedi ki: el-Mazeri dedi ki: Cahiliye döneminde insanlar kendisi oldukça siyah olduğundan babası Üsame de beyaz tenli olduğundan ötürü nesebine dil uzatıyorlardı. Ebu Davud da Ahmed b. Salih'den böyle demiştir. Fakat bu kaH denilen benzerliklerden anlayan kişi renklerinin farklılıklarına rağmen nesebinin Zeyd'den geldiğini hükmedince cahiliye dönemi insanları da kaiflerin sözlerine itibar ettiklerinden ötürü Nebi (s.a.v.) de bu işe sevindi. Çünkü bu halonların nesebine dil uzatmalarına engelolacaktı.

 

Kadı Iyaz dedi ki: Ahmed b. Salih'den başkası ise şöyle demektedir: Zeyd beyaz tenli idi. Üsame'nin annesi olan ve adı Bereke olan Ümmü Eymen ise Habeşli siyahi bir kadın idi. O da nesebi itibari ile Mihsan b. Sa'lebe b. Amr b. Husayn b. Malik b. Seleme b. Amr b. en-Nu'man kızı Bereke'dir. Allah en iyi bilendir.

 

İlim adamları kaif denilen bu gibi uzmanların sözleri ile amel edilip edilmeyeceği hususunda ihtilaf etmişlerdir. Ebu Hanife ve arkadaşları ile Sevri ve İshak bunu kabul etmezken, Şafii ve birçok ilim adamı kabul etmiştir. Malik'den meşhur olan görüşü ise cariyeler hakkında kabul edileceği, hür kadınlar hakkında kabul edilmeyeceği, şeklinde, ondan gelen bir başka rivayete göre ise, her ikisi hakkında kabul edilir, şeklindedir.

 

Şafii'nin delili muharrizin söz konusu edildiği bu hadis-i şerifdir. Çünkü Nebi (s.a.v.) ümmeti arasında şüpheye düşülmesi halinde nesebleri ayırd edebilecek bir kişinin bulunmasından dolayı sevinmişti. Eğer bu şekilde kıyafet bilgisi batıl olsaydı bundan dolayı sevinmesi söz konusu olmazdı. Kıyafet uzmanlarının görüşlerini kabul edenler bu uzmanın adaletli olmasının şart olduğunu da ittifakla kabul etmişlerdir. Fakat tek bir kişi ile yetinilip yetinilmeyeceği hususunda farklı kanaatlere sahiptirler. Mezheb alimlerimize göre daha sahih kabul edilen görüş tek bir ka if ile yetinileceği şeklindedir. Maliki mezhebinden ibnu'l-Kasım da böyle demiştir. Malik ise iki kişi olmasını şart koşmuşlardır. Bazı Mezheb ''alimlerimiz de bu görüştedir.

 

Bu hadis ise bir kişi ile yetinilebileceğine delildir.

Mezheb ''alimlerimiz bu işin özelolarak Müdlic oğullarının uzmanlık alanı olduğu hususunda ihtilaf etmişlerdir. Ama daha sahih olan, onlara özel olmadığıdır. ittifakla kabul ettiklerine göre bu uzman kişinin bu hususta oldukça bilgili ve deneyimli olmasını şart koşmuşlardır.

 

Kaif'in hükmünün kabul edileceğini söyleyenler şu husus üzerinde de ittifak etmişlerdir. Onun görüşü ancak saygı duyulan iki cimanın söz konusu olup hangisine hüküm verileceği tespit edilemeyen hallerde söz konusudur. Örnek olarak bir cariyeyi satın alan ile onu satan bu satılan cariye ile birincisinden istibrası yapılmadan önce temiz iken cima edip de çocuk ikincisi ile cima ettiği zamandan itibaren altı ay ve daha uzun bir süre ve birincisinin cimasından ise dört yıldan erken bir süre içinde çocuk doğurması hali buna örnektir. Biz bu durumda kaif denilen uzmana müracaat edip o da bu çocuğun bu iki kişiden birisine ait olduğuna hüküm verirse çocuk o kişinin olur.

 

Eğer içinden çıkamayacak yahut çocuğun ikisinden de olmadığına hüküm verecek olursa çocuk büluğa erinceye kadar terk edilir, kendisi ikisinden hangisine daha çok eğilim duyarsa kendisini ona nisbet eder. Eğer kaif çocuğu ikisinden birisine ait görürse Ömer b. Hattab, Malik ve Şafii'nin görüşüne göre baliğ oluncaya kadar bırakılır ve ikisi arasından kime eğilim duyarsa kendisini ona nisbet eder. Ebu Sevr ve Sahnun ise her ikisinin de çocuğu olur demişlerdir. Maliki mezhebinden Macişun ile Muhammed b. Mesleme ise ikisinden hangisine daha çok benziyorsa onun mezhebine katılır. ibn Mesleme ise: Önce cima edenin bilinmesi hali müstesna o taktirde onun nesebine katılır demiştir.

 

Kime ait olduğu tartışmalı çocuk hakkında kaif denilen uzmanın kanaatini kabul etmeyenler de farklı görüşlere sahiptir. Ebu Hanife'nin dediğine göre onun ile ilgili anlaşmazlık içerisinde bulunan iki kişiye de nisbet edilir. Şayet onun hakkında iki kadın anlaşmazlığa düşecek olursa o ikisine de nisbet edilir. Ebu Yusuf ve Muhammed ise iki erkeğe nisbet edilirken kadında birine nisbet edilir demişlerdir. İshak ise ikisi arasında kur'a çekilir demiştir.

 

 

 

3604-40/3- Bunu bize Mansur b. Ebu Muzahim de tahdis etti, bize İbrahim b. Sa'd, ez-Zührı'den tahdis etti, o Urve'den, o Aişe'den şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (s.a.v.)'in hazır bulunduğu bir sırada bir kaif içeri girdi. Üsame b. Zeyd ile Zeyd b. Harise ise uzanmış yatıyorlardı. Bu kaif: Bu ayaklar birbirlerindendir deyince bundan dolayı Nebi (s.a.v.) sevindi ve bu hoşuna gitti. Bunu Aişe'ye de haber verdi.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

AZLİN HÜKMÜ BABI